بررسی تکنیک اتصال ملات برای مقاوم سازی لرزه ای دیوارهای آجری با چیدمان مختلف آجر

از آنجایی که سازه های غیرمسلح بیشترین پتانسیل خرابی در برابر زلزله را دارا می باشند و دارای مکانیسم های متعدد شکست هستند با توجه به وجود عدم قطعیت های فراوان در پارامترهای موجود در این نوع سازه ها، باید مطالعه آسیب پذیری آن ها با آگاهی مناسبی از این پارامترها و در نظر گرفتن بیشترین مدهای محتمل برای شکست آن در نظر گرفته شود. همچنین اغلب سازه هایی که دارای اهمیت تاریخی می باشند، با استفاده از مصالح بنایی و آجری ساخته شده اند. این نوع سازه ها  معمولا در برابر زلزله دارای ضعف های عمده ای می باشند. شناخت این ضعف ها مقدمه ای بر انتخاب روشی مناسب برای مقاوم سازی آن ها می باشد. در دهه های گذشته، محققین از روش های مختلفی برای تقویت رفتار لرزه ای دیوارهای آجری استفاده کرده اند. روش های متداول برای این کار عبارت است از روکش کاری و تقویت با گچ و بتن پاشیده که استفاده از بتن پاشیده متداول ترین روش است. در این تحقیق، از روش میکرو برای مدل سازی اجزای محدودی در نرم افزار  ABAQUS استفاده شده است. در مدل سازی، از سه روش مقاوم سازی استفاده می شود که شامل مقاوم سازی با ورق فولادی، ورق FRP و ملات است. نتایج این تحقیق نشان داد چیدمان راسته نوارهای FRP نسبت به سایر روش ها، تاثیر بیشتری در بهبود انعطاف پذیری و چیدمان قطری نوارهای مذکور تاثیر ملموسی در افزایش مقاومت نهایی دیوارهای بنایی داشته اند.