بررسی و پردازش دیداری تاب آوری شهری با تکنیک PROMETHEE- GAIA (مورد مطالعه شهر ایلام)

تاب آوری سیستم های شهری به عنوان برترین شکل سکونت گاه انسانی تاثیرات قابل توجهی بر محیط زیست دارند و ارتقای پایداری و تاب آوری در شهرها و سکونتگاه های انسانی یک اولویت است؛ این در حالی است که با وجود پیشرفت های مهم در سال های اخیر در این زمینه، روش های موجود برای اندازه گیری تاب آوری شهری، تنها به تحلیل آن برای اختلالات خاص، یا از منظر تاب آوری مهندسی بوده است. بر اساس ضرورت موضوع این پژوهش با استفاده از مدلسازی PROMETHEE ابتدا اقدام به شناخت مبانی مدیریت بحران ناشی از زلزله نموده؛ و در مرحله بعد به تحلیل آماری شهر ایلام پرداخته است. لازم به ذکر است پژوهش حاضر دارای رویکرد توسعه ای - کاربردی و روش تحقیق ترکیبی از روش های (توصیفی، تحلیلی، کتابخانه ای و میدانی) می باشد. همچنین جهت تحلیل و ترسیم از نرم افزارهای GRAFER، EQS، EXCEL و ArcGIS، VPLS و AMOS-SPSS دیگر برنامه های مورد نیاز استفاده گردیده است. نتایج تحقیق نشان داده است براساس طرح ریزی GAIA تنها نواحی 12، 3، 8، 5 و 6 بیشترین تاب آوری شهری را نسبت به دیگر نواحی دارا می باشند. و از نظر شاخص سازی سه معیار تاسیستات و تجهیزات، فضای سبز و حمل و نقل در شهر ایلام باعث به وجود آمدن چنین فضایی گردیده است. همچنین براساس الگوی شبکه ای تاب آوری میزان فی مثبت ناحیه 12 شهر ایلام برابر 81/0درصد و میزان فی منفی آن برابر 19/0 می باشد. در نهایت براساس رتبه بندی کمی مدل PROMETHEE ناحیه 12 شهر ایلام با میزان 6231/0 درصد تاب آورترین و ناحیه 9 شهر ایلام با میزان 4306/0- درصد آسیب پذیرترین ناحیه شهری می باشد.