اثر شاخص های مورفومتری در بهبود کارایی مدل های داده کاوی به منظور پهنه بندی حساسیت زمین لغزش حوزه آبخیز چریک آباد ارومیه

هدف این مطالعه ارزیابی کارایی دو مدل شبکه عصبی مصنوعی و الگوریتم ماشین پشتیبان بردار در سه حالت استفاده از شاخص های مورفومتریک شامل شاخص خیسی توپوگرافی، شاخص موقعیت توپوگرافی، شاخص توان آبراهه، شاخص طول شیب، شاخص ناهمواری زمین، شاخص تعادل جرم، شاخص انحنای پروفیل و شاخص انحنای سطح ؛ استفاده از عوامل محیطی و انسانی شامل بارندگی، ارتفاع حوضه، درجه شیب ، جهت شیب، لیتولوژی، کاربری اراضی، NDVI، آبراهه، جاده و گسل؛ و ترکیبی از دو حالت فوق، در پهنه بندی حساسیت زمین لغزش آبخیز چریک آباد می باشد. برای این منظور با استفاده از بازدیدهای میدانی و تصاویر گوگل ارث، نقاط لغزشی در حوضه شناسایی شدند. نقشه شاخص های مورفومتریک با استفاده از مدل رقومی ارتفاعی (5/12×5/12) متر در SAGA_GIS6.4 و ArcGIS10.5؛ و نقشه های عوامل محیطی و انسانی در ArcGIS10.5 تهیه و رقومی شدند. نتایج ارزیابی دو مدل با استفاده از منحنی ROC نشان داد که در حالت استفاده از تنها شاخص های مورفومتریک، دو مدل SVM و ANN به ترتیب با سطح زیر منحنی 742/0 و 763/0 دارای عملکرد خوب ؛ در حالت استفاده از عوامل انسانی و محیطی، دو مدل فوق به ترتیب با سطح زیر منحنی 876/0 و 929/0 دارای عملکرد خوب و خیلی خوب؛ و در حالت استفاده از هر دو عوامل انسانی و محیطی به همراه شاخص های مورفومتریک، دو مدل با سطح زیر منحنی 940/0 و 936/0 دارای عملکرد عالی در پهنه بندی مناطق حساس بوده اند. نتایج حاصل از شاخص کاپا در حالت برتر نشان داد که به ترتیب عوامل لیتولوژی، LS و ارتفاع حوضه بیشترین تاثیر را بر وقوع زمین لغزش ها داشته اند.