نقش میانجی عوامل شناختی در رابطه ی بین بدرفتاری های دوره ی کودکی و کژکاری جنسی

کژکاری جنسی به عنوان یکی از اختلال های بسیار شایع در بین زنان می تواند روابط زناشویی آن ها را تحت تاثیر قرار دهد و پیامدهای منفی به دنبال داشته باشد. اگرچه رابطه بین بدرفتاری های دوره ی کودکی و کژکاری جنسی تایید شده است، اما توجه اندکی به عوامل میانجی این رابطه شده است. بنابراین، این پژوهش با هدف بررسی نقش میانجی عوامل شناختی در رابطه بین بدرفتاری های دوره ی کودکی و کژکاری جنسی زنان در یک طرح هم بستگی انجام پذیرفت. جامعه ی این پژوهش شامل کلیه ی دانش جویان زن متاهل دانشگاه های شهر شاهرود بود. چهارصد دانش جوی زن متاهل دانشگاه های شاهرود به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند و شرکت کنندگان به شاخص های عملکرد جنسی زنان، اجتناب شناختی، تحمل ناپذیری بلاتکلیفی، پذیرش و عمل، راهبردهای تنظیم شناختی هیجان، افکار تکرارشونده و خود گزارشی کودک آزاری پاسخ دادند. داده های پژوهش با استفاده از روش آماری مدل یابی معادلات ساختاری و نرم افزارهای SPSS و LISREL تحلیل شدند. نتایج نشان داد که بین مسیرهای مستقیم مدل هم بستگی وجود دارد و عوامل شناختی میانجی رابطه ی بین بدرفتاری های دوره ی کودکی و کژکاری جنسی زنان هستند. به طورکلی می توان گفت که بدرفتاری های دوره ی کودکی می توانند با افزایش عوامل شناختی ازجمله اجتناب شناختی، تحمل ناپذیری بلاتکلیفی، اجتناب تجربه ای، راهبردهای تنظیم شناختی هیجان و افکار تکرارشونده، باعث افزایش کژکاری جنسی زنان شوند.