بررسی شاخصهای خون شناسی و بیوشیمایی ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio) در مواجهه با غلظتهای مختلف نانوپلاستیک پلی استایرن

ذرات پلاستیکی کوچک به عنوان آلاینده های نوظهور شناخته شده اند و همین امر باعث گسترش مطالعات در این زمینه شده است. تاکنون مطالعات بسیاری به بررسی اثرات میکرو پلاستیک ها بر روی موجودات زنده و آبزیان پرداخته است و مطالعات کم تری در رابطه با اثرات نانو پلاستیک ها بر روی موجودات انجام شده است؛ با اینحال هنوز اطلاعات جامعی در رابطه با اثرات این مواد بر روی موجودات زنده و انسان وجود ندارد. این تحقیق با هدف بررسی پاسخ های خون شناسی و بیو شیمیایی ماهی کپور معمولی به عنوان مدل زیستی، در مواجه با نانو پلاستیک پلی استایرن بعنوان یک پلیمر پر مصرف انجام شد. 84 عدد ماهی کپور معمولی با متوسط وزنی1/5 ±30، در 4 تیمار غذایی (شاهد با غذای پایه و فاقد نانو پلاستیک، و تیمار ها با غذهای حاوی 1/0، 5/0 و 1 میلی لیتر نانو پلی استایرن امولسیونی اسپری شده بر روی غذا به مدت 28 روز قرار گرفتند. در پایان دوره آزمایش نمونه سرم جهت بررسی برخی از فاکتور های بیو شیمیایی و خون شناسی جمع آوری شد. غلظت های مختلف نانو پلاستیک پلی استایرن با وجود روند افزایشی، برتعداد گلبول قرمز، هموگلوبین، هماتوکریت، میزان MCV، MCH، MCHC، تعداد لنفوسیت، نوتروفیل، مونوسیت، بازوفیل و ایوزینوفیل و شاخص های بیو شیمایی سرم، نظیر، آلبومین و پروتین کل سرم خون تاثیر معناداری ندارند (P>0.05). اما میزان گلبول های سفید و گلوکز در غلظت 1 میلی لیتر (بالاترین غلظت)، نسبت به گروه شاهد افزایش معنا دار داشت (P<0.05). نتیجه گیری کلی نشان داد احتمالا غلظت های بالا تر نانو پلاستیک پلی استایرن موجب افزایش استرس و پاسخ-های التهابی در ماهی کپور معمولی می شود.