ارزیابی مزرعه ای چند قارچ کش در کنترل بیماری سوختگی غلاف برگ برنج در شمال ایران

بیماری سوختگی غلاف برگ برنج ناشی از قارچ Rhizoctonia solani AG1- IA یکی از بیماری های مهم برنج از لحاظ اقتصادی در دنیا می باشد. این بیماری به کمک قارچ کش ها کنترل می شود و تا کنون هیچ رقم مقاوم برای این بیماری معرفی نشده است. به منظور جلوگیری از بروز مقاومت در سویه های بیمارگر قارچ نسبت به قارچ کش ها، معرفی قارچ کش های جدید با نقاط اثر متفاوت و متعلق به گروه های مختلف، از ضروریات مدیریت تلفیقی بیماری می باشد. بنابراین، در تحقیق حاضر کارایی قارچ کش تیفلوزامید (Thifluzamide 24% SC) در کنترل بیماری سوختگی غلاف برگ برنج در شمال ایران ارزیابی و با کارایی قارچ کش های ناتیوو و تیلت مقایسه شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزارع موسسه تحقیقات برنج کشور در رشت و آمل در سال 1398 انجام شد. فاکتورهای آزمایش شامل نوع قارچ کش در هفت سطح (تیفلوزامید در مقادیر 200، 250، 300 و 350 میلی لیتر در هکتار به همراه قارچ کش های ناتیوو و تیلت و بدون استفاده از قارچ کش به عنوان شاهد) و دفعات سم پاشی در دو سطح (یک بار 24 ساعت بعد از مایه زنی مصنوعی بوته ها با عامل بیماری و دو بار 24 ساعت و 15 روز پس از مایه زنی مصنوعی بوته ها با عامل بیماری) بودند. صفات اندازه گیری شده نیز شامل شدت و وقوع بیماری سوختگی غلاف برگ و عملکرد محصول بود. نتایج به دست آمده از این آزمایش نشان داد که برای کنترل بیماری سوختگی غلاف برگ برنج در استان های گیلان و مازندران، یک بار سم پاشی مزرعه با قارچ کش تیفلوزامید با غلظت 300 میلی لیتر در هکتار ضروری است، اما در صورت فراهم بودن شرایط برای توسعه و تشدید بیماری، تکرار سم پاشی به فاصله 15 روز بعد از سم پاشی اول توصیه می شود. همچنین برای جلوگیری از بروز مقاومت در مقابل قارچ کش ها و نیز استفاده تناوبی از آن ها، می توان از قارچ کش های ناتیوو و یا تیلت در تناوب با قارچ کش تیفلوزامید استفاده کرد.