بررسی عناصر «شاعرانگی» در مجموعه ی داستانی«صهیل الجواد الابیض» زکریا تامر

داستان و شعر، دو نوع ادبی جدا از هم هستند ولی این بدین معنا نیست که مسیر هر دو از هم کاملا متفاوت و جدا است و هیچ گونه قرابت و نزدیکی میان عناصر شعر و داستان وجود ندارد. شعر در پاره ای از اوقات، عناصر داستانی از قبیل حادثه، شخصیت و غیره را به عاریت می گیرد و تبدیل به یک شعر داستانی می شود. با این وجود در میان انواع داستانی از قبیل رمان، قصه، رمانس، داستان کوتاه و دیگر انواع داستانی، داستان کوتاه بیش از بقیه از شعرگونگی برخوردار است؛ زیرا این نوع داستانی به خاطر کوتاهی قرابت نزدیکی با شعر دارد. بنابراین این مقاله در تلاش است با روش توصیفی و تحلیلی، عناصر شاعرانگی در مجموعه ی داستان کوتاه "صهیل الجواد الابیض" زکریا تامر را مورد بررسی قرار دهد. به همین ترتیب در این مجموعه ی داستانی، نویسنده در موارد زیادی عناصر شعری از قبیل عنوان شعری، تشبیه، تصاویر دل ا نگیز، جریان سیال ذهن و گسست زمانی را مورد بررسی قرارداده است. نتایج نشان می دهد این اثر از عناصر مختلف شاعرانگی برخوردار است و با اقتباس یک صحنه از زندگی به صورت کوتاه و گذرا، ظرفیتی شعرگونه دارد؛ این عناصر با حضور و ایفای نقش اساسی خود در مجموعه در این اثر، دلیل کافی برای اثبات مفهوم شاعرانگی به شمار می روند.