اثر اکسین و بستر کشت در تولید سوخک گل سوسن (Lilium spp.) به روش فلس برداری

گل سوسن (Lilium spp.) ازجمله مهم ترین و محبوب ترین گیاهان زینتی سوخواره شاخه بریدنی در ایران و جهان محسوب می شود. وابستگی کشور به واردات سوخ و پیرو آن قیمت بالا و عدم دسترسی آسان به سوخ های با کیفیت از مشکلات اصلی تولیدکنندگان گل شاخه بریدنی سوسن در داخل کشور محسوب می شوند. بدین منظور پژوهش حاضر با هدف بهینه سازی تولید سوخک به عنوان مرحله اول تولید سوخ طراحی و اجرا گردید. در این آزمایش اثر تیمارهای تنظیم کننده رشد اکسین به مدت یک ساعت در پنج سطح شاهد (آب مقطر)، 250 و 500 میلی گرم بر لیتر ایندول بوتریک اسید، 250 و 500 میلی گرم بر لیتر نفتالین استیک اسید و هم چنین اثر سه بستر کشت مختلف کوکوپیت، کوکوپیت + پرلیت (1:1) و پیت ماس سیاه موردبررسی قرار گرفت. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار و هشت فلس در هر تکرار انجام شد و صفات تعداد سوخک، وزن سوخک، قطر سوخک، وزن ریشه، تعداد ریشه، تعداد ریز فلس و درصد تولید سوخک در پایان آزمایش اندازه گیری شدند. نتایج پژوهش حاضر نشان داد؛ بیش ترین تعداد سوخک (07/2) در تیمار ایندول بوتریک اسید500 میلی گرم بر لیتر (بدون تفاوت معنی دار با تیمار 250 میلی گرم بر لیتر نفتالین استیک اسید)، بیش ترین وزن سوخک (81/0 گرم) و قطر سوخک (32/1 سانتی متر) در تیمار شاهد، بیش ترین تعداد ریشه (37/4) و وزن ریشه (60/0 گرم) در تیمار ایندول بوتریک اسید 250 میلی گرم بر لیتر و بیش ترین درصد تولید سوخک (55/75 درصد) در تیمار ایندول بوتریک اسید 250 میلی گرم بر لیتر (بدون تفاوت معنی دار با تیمار شاهد) به دست آمد.