اثر ورمی کمپوست بر پراکسیداسیون لیپیدی غشاء و برخی از خصوصیات مورفوفیزیولوژیکی جمعیت های رازیانه (Foeniculum vulgare Mill.) تحت تنش شوری

به منظور بررسی برهم کنش کود ورمی کمپوست و کلرید سدیم بر برخی از ویژگی های گیاه دارویی رازیانه، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در شرایط گلخانه ای انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل چهار سطح شوری (صفر، 40، 80 و 120 میلی مولار کلرید سدیم) و دو سطح ورمی کمپوست (صفر و 5 درصد حجمی) بودند که در سه تکرار بر جمعیت های رازیانه ارومیه، شیراز، بوشهر و مشهد اعمال گردیدند. گیاهان پنج هفته بعد از کاشت برداشت و برخی از صفات آن ها اندازه گیری شدند. مطابق با نتایج، کاربرد ورمی کمپوست به صورت معنی داری سبب افزایش وزن خشک، میزان کلروفیل a، b، کل، کاروتنوییدها، منیزیم، آهن، فسفات، نیترات، شاخص پایداری غشاء، محتوای نسبی آب و کاهش مالون دآلدهید و سایر آلدهیدهای بخش هوایی اکثر جمعیت های رازیانه موردمطالعه شد. در مقابل در شرایط تنش شوری (بدون حضور ورمی کمپوست) نتایج عکس به دست آمد. بیش ترین و کم ترین تاثیر تنش شوری 120 میلی مولار کلرید سدیم بر صفت وزن خشک بخش هوایی در بین جمعیت های رازیانه موردمطالعه، به ترتیب متعلق به جمعیت های مشهد (بیش از دو برابر) و شیراز (حدود 58 درصد) بود. بااین وجود، نتایج برهم کنش ورمی کمپوست و شوری حاکی از آن بود که در تیمار ورمی کمپوست، وزن خشک بخش هوایی، رنگدانه های فتوسنتزی، عناصر معدنی، شاخص پایداری غشاء و محتوای نسبی آب رازیانه در حضور برخی از سطوح شوری افزایش معنی داری نشان دادند. هم چنین در این شرایط مالون دآلدهید و سایر آلدهیدها کاهش یافتند. با کاربرد ورمی کمپوست در مواجهه با شوری 120 میلی مولار کلرید سدیم، وزن خشک بخش هوایی جمعیت شیراز بیش از دو برابر افزایش یافت که بیش ترین افزایش این صفت در بین جمعیت های رازیانه موردمطالعه بود.