کارایی استفاده از پری بیوتیک سانیار در محیط بیوفلاک: بررسی عملکرد تولید، ترکیبات نیتروژنی آب، فراسنجه های خونی و متابولیکی ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio)

این مطالعه به منظور بررسی اثرات بالقوه پری بیوتیک سانیار بر عملکرد تولید، ترکیبات نیتروژن آب، فراسنجه های خون و متابولیک ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio) پرورش یافته در سیستم بیوفلاک انجام شد. تعداد 324 قطعه ماهی انگشت قد (متوسط وزن 45/0± 09/10 گرم) در 18 تانک 35 لیتری (18 ماهی در هر مخزن) ذخیره سازی شدند. 6 گروه آزمایشی پس از 10 روز سازگاری با شرایط آزمایشگاه به مدت 60 روز مورد آزمایش قرار گرفتند که شامل: گروه شاهد بدون افزودنی با آب تمیز (C)، گروه شاهد بدون افزودنی با فلاک (FC)، گروه های فلاک با 1/0 و 2/0 گرم پری بیوتیک پودری (FP1 and FP2) و گروه های فلاک با 1 و 2 میلی لیتر پری بیوتیک مایع (FL1 and FL2) در 100 گرم غذای پایه بود. پایان آزمایش نیز وزن نهایی توده زنده، تراکم نهایی و کارایی تبدیل پروتیین (PER) در گروه FP1 به طور معنی داری افزایش و نسبت تبدیل غذایی (FCR) در مقایسه با سایر گروه ها کاهش داشت. آمونیاک کل آب در گروه های بیوفلاک حاوی مکمل پری بیوتیک در مقایسه با گروه بیوفلاک بدون پری بیوتیک (FC) کاهش داشت. مقادیر اوره و کراتینین سرم خون بطور معنی داری در گروه FC در مقایسه با سایر گروه های آزمایشی افزایش یافت. آنزیم های ALT، AST و ALP در گروه های C و FC در مقایسه با گروه های تغذیه شده با پری بیوتیک سانیار بطور معنی داری افزایش داشتند. بیشترین تعداد گلبول سفید و قرمز بترتیب در گروه های FL1 و FC بدست آمد. در مجموع مکمل غذایی FP1 (1/0 گرم پری بیوتیک سانیار در هر 100 گرم جیره پایه) می تواند به طور بالقوه به عنوان تقویت کننده سلامت در ماهی کپور معمولی پرورش یافته در سیستم بیوفلاک استفاده شود.