شناسایی ابر آلودگی شوری در یک آبخوان هتروژن با استفاده از روش POD و پی ‎جویی ‎های ژئوالکتریکی

کاربرد پی جویی های ژیوفیزیکی در شناسایی آلودگی منابع آب زیرزمینی در چند دهه اخیر به طور چشمگیری رشد نموده است. این پژوهش سعی دارد تا با بهبود کار Oware et al. (2013) از تلفیق روش POD و مدل سازی های رو به جلو و معکوس داده های مقاومت ویژه الکتریکی گستره ابر آلودگی درون یک آبخوان سینتتیک هتروژن را با داده‎های مقاومت ویژه سطحی شناسایی شود. آن‎ها POD را درون مرحله معکوس سازی به کار بردند که این کار حافظه کامپیوتری بیشتر و مدت زمان طولانی تر برای اجرای برنامه لازم دارد. Oware et al. (2013) همچنین از شبکه بندی تفاضل محدود استفاده کردند و مهم تر اینکه درنهایت مجبور بودند که مرکز ثقل ابر آلودگی به دست آمده را به محل مرکز ثقل مدل سینتتیک منتقل نمایند. لزوم جابجایی مرکز ثقل ابر الودگی برای شرایط واقعی که مرکز ثقل ابر آلودگی مشخص نیست، قابل کاربرد نیست. در این مقاله با اجرای روش POD به طور مستقل و قبل از مدل سازی رو به جلو و معکوس ژیوالکتریکی و همچنین استفاده از روش المان محدود به جای تفاضل محدود، علاوه بر کاهش حافظه کامپیوتری لازم برای اجرای برنامه، نیازی به جابجایی مرکز ثقل ابر آلودگی نهایی نیست؛ بنابراین، روش ارایه شده برای شرایط واقعی که هنوز محل مرکز ثقل ابر آلودگی مشخص نیست، نیز کاربردی است. نتایج حاصل از اجرای سه سناریوی مختلف برای نحوه تزریق شوری (تک نقطه روی مرز، تزریق تک نقطه دور از مرزها و تزریق دو نقطه دور از مرزها) نشان داد که اثر مرز سبب جابجایی افقی ابر آلودگی حاصل از مدل می شود. همچنین یافته ها نشان دادند که با افزایش عمق توده، قدرت تفکیک و شناسایی هندسه ابر آلودگی به وسیله روش های ژیوالکتریکی کاهش می‎یابد.