رابطه بین رهبری معنوی مدیران مدارس و عملکرد آموزشی با نقش میانجی خوش بینی سازمانی در معلمان مقطع ابتدایی

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین رهبری معنوی مدیران مدارس و عملکرد آموزشی با نقش میانجی خوش بینی سازمانی در معلمان مقطع ابتدایی شهرستان نکا بود. پژوهش از نظر هدف کاربردی و از لحاظ روش، توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل 573 نفر از معلمان مقطع ابتدایی شهرستان نکا بودند. نمونه آماری به تعداد 230 نفر و با استفاده از جدول کرجسی و مورگان و به شیوه نمونه گیری تصادفی طبقه ای بر حسب جنسیت انتخاب شدند. جهت گردآوری داده ها از سه پرسش نامه رهبری معنوی ، عملکرد آموزشی و خوش بینی سازمانی استفاده شد. پایایی آن ها با محاسبه فرمول آلفای کرونباخ برای هر یک به ترتیب برابر 86/0، 87/0 و 84/0 به دست آمد. به منظور تحلیل داده های حاصله، از مدل یابی معادلات ساختاری با کمک روش حداقل مربعات جزیی با استفاده از نرم افزار آماری پی ال اس استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که بین رهبری معنوی و خوش بینی سازمانی با عملکرد آموزشی معلمان رابطه معناداری وجود دارد و مقدار 6/61 درصد از عملکرد آموزشی و 1/35 درصد از خوش بینی سازمانی توسط رهبری معنوی تبیین می شود و متغیر خوش بینی سازمانی اثر میانجی بر رابطه بین رهبری معنوی و عملکرد آموزشی را دارد. هم چنین شاخص های برازندگی مدل حاکی از آن است که مدل ارایه شده از برازش مناسبی برخوردار است.