پیش بینی شادکامی بر اساس باورهای فراشناخت، خودکارآمدی و خودتنظیمی در دانش آموزان مقطع متوسطه دوم شهر قم

پژوهش حاضر با هدف پیش بینی شادکامی بر اساس باورهای فراشناخت، خودکارآمدی و خودتنظیمی در دانش آموزان مقطع متوسطه دوم شهر قم انجام شد.

این پژوهش از نوع مطالعات همبستگی بود که 74 نفر از دانش آموزان مدارس مقطع متوسطه دوم با استفاده از فرمول تاباکنیک و فیدل و با نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای به عنوان گروه نمونه انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های الکترونیکی شادکامی اکسفورد، پرسشنامه باورهای فراشناخت ولز، پرسشنامه خودکارآمدی شرر و همکاران، و پرسشنامه خودتنظیمی بوفارد استفاده شد. با توجه به شیوع بیماری کرونا توزیع پرسشنامه ها به صورت الکترونیکی از طریق ابزارهای پیام رسان در اختیار آزمودنی ها قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها با روش های همبستگی و تحلیل رگرسیون چندگانه به روش همزمان و گام به گام با استفاده از نرم افزار SPSS22، انجام شد.

یافته ها نشان داد که رابطه باورهای فراشناخت، خودکارآمدی و خودتنظیمی با شادکامی معنادار است و مولفه های باورهای فراشناخت به جز مولفه "باورهای فراشناخت منفی در مورد افکار"، 05/0>P، خودکارآمدی 05/0>P و خودتنظیمی 05/0>P می توانند شادکامی را پیش بینی کنند.

نتایج حاکی از اهمیت باورهای فراشناخت، خودکارآمدی و خودتنظیمی در پیش بینی شادکامی دانش آموزان می باشد. بنابراین مشاوران و روانشناسان برای افزایش شادکامی دانش آموزان می توانند خودکارآمدی، باورهای فراشناخت و خودتنظیمی را از طریق کارگاه های آموزشی افزایش دهند.