نقش واسطه ای ناگویی هیجانی در ارتباط بین تمایزیافتگی، روان رنجورخوئی و نشخوار خشم با دلزدگی زناشویی در زنان

این پژوهش با هدف اصلی تبیین نقش واسطه ای ناگویی هیجانی در ارتباط بین تمایزیافتگی، روان رنجورخویی و نشخوار خشم با دلزدگی زناشویی زنان شهرستان استهبان انجام پذیرفت. پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی بود.  جامعه آماری پژوهش را کلیه زنان شهرستان استهبان در سال 98-97 تشکیل دادند. از بین جامعه آماری150 زن به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفتند. برای جمع آوری داده ها از مقیاس های تمایزیافتگی، روان رنجورخویی، نشخوار خشم با دلزدگی زناشویی استفاده گردید. بعد از جمع آوری و استخراج داده ها، نمرات شرکت کنندگان با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر و به وسیله نرم افزار آماری (SPSS) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج حاصل از تحلیل مسیر نشان داد که ناگویی هیجانی در ارتباط بین تمایزیافتگی، روان رنجورخویی، نشخوار خشم با دلزدگی زناشویی زنان نقش واسطه ای معناداری ایفا می کند. همچنین یافته ها نشان داد که بین تمایزیافتگی، روان رنجورخویی و نشخوار خشم با دلزدگی زناشویی زنان رابطه معناداری وجود دارد.