بررسی تاثیر استفاده از میراگر TADAS در سازه های آبی هیدرولیکی تحت بارگذاری های پیوسته
میراگرهای الحاقی TADAS[1] یک نوع سیستم کنترل غیرفعال می باشند که میتوان در طراحی لرزه ای یا مقاوم سازی سازه های دریایی از آنها استفاده نمود. متداولترین نوع سازه های فراساحلی دریایی ثابت که مورد استفاده قرار میگیرند، سکوهای جکت یا شابلونی هستند. این میراگرها در حالت ترکیبی با سازه های دریایی با استهلاک بخش زیادی از انرژی ورودی زلزله، تقاضای اتلاف انرژی توسط اعضای اصلی قاب در این نوع سازه ها را به شدت کاهش می دهند و از این جهت موجب افزایش ایمنی سازهها میگردند. در این مطالعه، رفتار میراگر TADAS در تغییرمکان های بزرگ در سکوی SPD21 که از سکوهای دریایی فاز یک پارس جنوبی میباشد مورد بررسی قرار گرفته و بعضی از جزییات نادرست محتمل در طراحی آن، که در صورت عدم توجه میتواند خساراتی را برای سازه در پی داشته باشد، بررسی و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. برای تحقیق پیرامون این موضوع، میراگر TADAS با تمام جزییات در سازه دریاییSPD21 در نرم افزار اجزا محدود ABAQUS شبیه سازی شد و تحت بارگذاری زلزله پیوسته منتج به تغییرمکان های بزرگ قرار گرفت . مشخص گردید که سختی میراگر در یک تغییرمکان بزرگ به شدت و به صورت ناگهانی افزایش مییابد که این افزایش ناگهانی میتواند منجر به پاسخ های نامطلوب و حتی کمک به تخریب سازه دریایی گردد و لقی پین ها سبب تاخیر در عملکرد میراگر شده و احتمال آن که میراگر در زلزله ها نقش کمتری ایفا کند را افزایش میدهد. در این پژوهش مشخص گردید که اگر ارتفاع شکاف میراگر TADAS تا 9 سانتیمتر افزایش داده شود و پین ها نیز در هنگام نصب میراگر در پایین ترین نقطه درون شکاف قرار گیرند، میراگرهای TADAS نصب شده بر سکوی شابلونی توانایی مقاومت در برابر نیروهای وارده زلزله و تغییر مکانهای بزرگ ناشی از آن ها تا 9/17 سانتیمتر را دارا میباشند که نقش بسزایی در پایداری سازههای سکوهای شابلونی نظیر SPD21 را در هنگام وقوع زلزله و تغییر مکان های بزرگ خواهند داشت.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.