دگرگونی تجزیه و تحلیل سیاست خارجی در بستر مناظره های روابط بین الملل

نویسنده در مقاله حاضر سعی دارد تا با بررسی سیاست خارجی به دگرگونی تجزیه و تحلیل آن، که معمولا در سطوح مختلف با تاکید بر متغیرها و عوامل متفاوت دربستر مناظره های روابط بین الملل انجام می گیرد ، بپردازد. جایگاه سیاست خارجی در مباحثات روابط بین الملل و چگونگی رابطه آن با سیاست بین الملل و همچنین وضعیت و موقعیت تجزیه و تحلیل سیاست خارجی با بررسی مناظره های آرمان گرایان و واقع گرایان و نیز مناظره های سنتگرایان و رفتارگرایان از مهم ترین مباحث مورد برررسی این مقاله است. نویسنده روند تجزیه و تحلیل سیاست خارجی را عمدتا درنگاه دولت ها و شیوه برخورد آن ها می داند و در سیاست بین الملل به درک ویژگی های نظام بین الملل و بررسی روابط میان دولت ها معتقد است. وی در این مقاله نظریات محققان روابط بین الملل و نیز نقش دولت های ضعیف درشکل گیری نظام بین الملل، را بررسی کرده و بعد از بررسی تعارضات سیاست بین الملل به عواملی که موجب تعارض در کشورهای جنوب شده اند، پرداخته است.نویسنده معتقد است مسایل تعارض درجوامع جنوب با مسیله توسعه نیافتگی گره خورده است و برای درک واقعی سیاست خارجی کشورهای جنوب باید به عوامل فرهنگی، داخلی، منطقه ای...عنایت داشت. نویسنده متذکر میشود که مسیله نظم بین المللی جدا ازمسایل نظم داخلی نیست؛ درعصرجهانی شدن مرزهای سیاست داخلی وخارجی برداشته شده ویا بسیار کم رنگ گردیده اند که اینامرمیزان قابل توجهی از استقلال نسبی بازیگران سیاست خارجی را کاسته است.بررسی نظریه های کنت والتز، آلیسون، سینگر و سایر اندیشمندان از نکات شاخص این مقاله است.