ارایه مدل سنجش موفقیت انتقال فناوری در صنایع پتروشیمی ایران

اهمیت کسب فناوری در موفقیت سازمان ها بر کسی پوشیده نیست. سازمان ها به طور دایم در تلاش برای دستیابی به فناوری های جدید هستند تا نسبت به رقبای خود برتری یابند. از مهم ترین راه های کسب فناوری، انتقال فناوری است؛ براین اساس تدوین شاخص های سنجش موفقیت انتقال فناوری، چارچوبی برای آگاهی از میزان و کیفیت موفقیت انتقال فناوری فراهم می کند. باتوجه به سهم صنایع پتروشیمی در اقتصاد ملی و اهمیت فناوری و انتقال آن در این صنعت، پژوهش حاضر به دنبال ارایه مدلی برای اندازه گیری میزان موفقیت انتقال فناوری در صنایع پتروشیمی کشور است. دراین راستا می بایست شاخص های متناسب با شرایط حاکم بر فضای کشور توسعه یابد. پژوهش حاضر ازنظر هدف کاربردی و ازنظر نحوه گردآوری داده ها پیمایشی است. براین اساس باتکیه بر پیشینه پژوهش، شاخص های موفقیت انتقال فناوری استخراج شد و ضمن جمع بندی شاخص ها با به کارگیری نظرات خبرگان، پرسش نامه پژوهش طراحی شد. در ادامه با استفاده از تحلیل عاملی اکتشافی ابعاد تشکیل دهنده موفقیت انتقال فناوری شناسایی شدند و به وسیله تحلیل عاملی تاییدی مدل ارایه شده، آزمون شد. درنهایت مدل سنجش موفقیت انتقال فناوری در چهار بعد 1) کسب توانمندی دانشی و فناورانه، 2) دستاوردهای اقتصادی و تاثیر بر بازار، 3) افزایش توان فنی، عملیاتی و پژوهشی و 4) تحقق اهداف راهبردی تبیین و ارایه شد.