پیش بینی روند زوال و عمر مفید باقی مانده ی یاتاقان غلتشی با کمک شبکه ی عصبی بازگشتی حافظه ی طولانی کوتاه مدت

در این مقاله، بیشینه ی دامنه ی سیگنال زمانی شتاب به عنوان مشخصه ی ارتعاشی مناسب که نمایش گر خوبی از روند زوال یاتاقان غلتشی است انتخاب شده و به منظور پیش بینی روند زوال و عمر مفید باقیمانده به کار رفته است. در گام نخست با به کار بردن یک انتقال لگاریتمی، این مشخصه ی ارتعاشی به یک سری زمانی پایدار تبدیل شده است. سپس با کمک شبکه ی عصبی بازگشتی حافظه ی طولانی کوتاه مدت، نحوه ی رشد این مشخصه ی ارتعاشی پیش بینی شده است. این پیش بینی روی داده های دو نمونه از یاتاقان های آزمایش پرونوستیا که در ادبیات فن شناخته شده بوده و مورد استفاده محققین بسیاری قرار گرفته، اعمال شده است. با توجه به نتایج پیش بینی مدل، مدت زمان باقیمانده تا رسیدن این مشخصه ی ارتعاشی به یک آستانه ی معین ارایه شده است. همچنین اگر آستانه ی تعیین شده به معنی پایان عمر مفید یاتاقان باشد، می توان از الگوریتم پیشنهاد شده به منظور تخمین عمر مفید باقیمانده نیز بهره جست. نحوه ی عملکرد الگوریتم در راستای این هدف نیز ارایه و ارزیابی شده است.نتایج حاکی از مطابقت خوب پیش بینی مدل با داده های تجربی است.