بررسی روند تغییرات و همبستگی تعداد وقوع گرد و غبار در ایران

پدیده گرد و غبار یکی از پدیده های مخرب و رایج در نواحی خشک و بیابانی ایران و جهان است که آثار زیان باری بر  زندگی انسان و محیط زیست دارد. هدف از این پژوهش، بررسی آماری تعداد وقوع گرد و غبار برای بازه زمانی 1990 تا 2016 برای کل ایران می باشد. در این تحقیق تغییرات تعداد وقوع گرد و غبار در ماه های سال های مورد مطالعه (2016-1990) برای 30 ایستگاه کشور مورد تحلیل قرار گرفت و به بررسی همبستگی بین ایستگاه ها در چهار منطقه و کل کشور پرداخته شد. نتایج تعداد وقوع گرد و غبار در فصول مختلف در کشور حاکی از آن است که تابستان و زمستان به ترتیب بیشترین و کمترین رخداد گرد و غبار را در کشور دارد. هم چنین نتایج نشان دهنده آن است که ماه های جولای و دسامبر به ترتیب بیش ترین و کم ترین تعداد گرد و غبار را در بیشتر ایستگاه های کشور نسبت ماه های دیگر دارند. نتایج بررسی ها نشان داد که زابل و زنجان به ترتیب بیش ترین و کم ترین تعداد گرد و غبار را به ترتیب با 3666 و 130 رخداد در طول سال دارند. نتایج بیان کننده آن است بیشتر ایستگاه های کشور دارای همبستگی معنی داری از لحاظ وقوع گرد و غبار در سطح 95  و 99 درصد بودند که حاکی از آن است که تقریبا بیشتر کشور دارای شرایط مشابه از نظر توفان گرد و غبار می باشند. نتایج هم چنین حاکی از آن بود که ایستگاه هایی که از لحاظ جغرافیایی که نزدیک همدیگر بودند دارای ضریب همبستگی بالاتری بودند.