مقایسه روش زمین شناسی و روش ژئومورولوژی برای مطالعات خاکشناسی در منابع طبیعی

انجام مطالعات خاکشناسی که زیر مبنای تمامی طرح های منابع طبیعی می باشد، مستلزم صرف هزینه زیادی است، که هزینه این مطالعات ناشی از هزینه های حفر پروفیل و هزینه هایی است که صرف تجزیه خاک می شود. به همین دلیل بهتر است روشی برای مطالعات خاکشناسی در منابع طبیعی انتخاب شود که با تعداد پروفیل های خاک کمتر بتواند با دقت قابل قبول ویژگی های خاک را پیش بینی نماید. به این منظور در زیر حوزه حسنجون از حوزه آبخیز طالقان که در محدوده 37 و 50 تا 50 و 50 شرقی و 7و36 تا 20 و36 عرض شمالی واقع شده و از نظر زمین شناسی و ژئومورفولوژی دارای تنوع زیادی بود اقدام به مقایسه روش های زمین شناسی که جزو متداول ترین روش ها در مطالعات منابع طبیعی می باشد، گردید. ابتدا نقشه واحدهای کار هر کدام از روش های زمین شناسی و ژئو مورفولوژی از طریق بررسی های فتوژئولوژی و بازدید ای میدانی با استفاده از سامانه های اطلاعات جغرافیایی در مقیاس 20000: 1 تهیه شد و سپس اقدام به حفر حدود 60 پروفیل در این واحد ها گردید تا مقدار pH، EC، درصد مواد آلی درصد کربنات کلسیم، درصد سیلت، درصد شن و درصد رس تعیین گردد. سپس آزمونهای آمار با استفاده از نرم افزارهای مناسب آماری و در سطح احتمال 5 درصد انجام شد. نتایج آزمونهای آماری نشان داد که واحدهای کاری زمین شناسی پلی گون های همگنی نیستند و پروفیل های که در رخساره های مختلف یک جنس سنگ حفر گردید، اختلاف معنی داری وجود دارد، بهمین دلیل جدا نمودن رخساره ژئومورفولوژی در هر سنگ ضروری است. از طرفی پروفیل های بیشتر و صرف هزینه زیادتر دقت مطالعه را در حد قابل قبولی افزایش نمی دهد، بنابراین برای مطالعات خاکشناسی در منابع طبیعی و در شرایط اقلیمی مشابه منطقه مورد مطالعه روش ژئومورفولوژی بهتر از روش زمین شناسی است.