بررسی و اولویت بندی نواحی روستایی از لحاظ شاخص های کیفیت محیطی (مورد مطالعه: دهستان همت آباد شهرستان بروجرد)

کیفیت محیطی و ارتقاء آن از مباحث مهم و موثر در فرآیند توسعه روستایی است که همواره مورد توجه متخصصان و برنامه ریزان می باشد. در این راستا، هر گونه برنامه ریزی و تدوین سیاست ها، نیازمند شناخت و تحلیل وضع موجود با هدف دست یابی به توسعه پایدار در نواحی روستایی است. در پژوهش حاضر به بررسی وضعیت شاخص های کیفیت محیطی و نیز اولویت بندی روستاهای دهستان همت آباد (شهرستان بروجرد) اقدام شده است. تحقیق از نوع کاربردی و روش انجام آن توصیفی تحلیلی است. برای گردآوری داده های مورد نیاز از دو روش اسنادی و میدانی (پرسشنامه) استفاده شده است. در روش پرسشنامه ای داده های مورد نیاز در قالب پرسشنامه در سطح 13 روستای نمونه گردآوری و برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آماری توصیفی و استنباطی استفاده شده است. نتایج بدست آمده نشان داد کیفیت محیطی روستاهای مورد مطالعه بالاتر از حد متوسط قرار دارد. در بین شاخص های مورد مطالعه مناسب ترین وضعیت مربوط به شاخص محیط اجتماعی (میانگین برابر 04/38) و نامناسبترین وضعیت مربوط به شاخص کیفیت محیط بافت و شبکه های ارتباطی (میانگین برابر 36/16) است. همچنین نتایج بیانگر آنست که بین وضعیت کیفیت محیطی روستاها و تمایل به سکونت و ماندگاری جمعیت رابطه معناداری وجود دارد. نهایتا اولویت بندی روستاهای نمونه از لحاظ وضعیت شاخص-های کیفیت محیطی نشان داد روستای والاشان در رتبه نخست (امتیاز9339/0) و روستای قلعه نو حکیمی در پایین ترین رتبه (امتیاز6774/0) قرار دارد.همچنین نتایج بیانگر آنست که بین وضعیت کیفیت محیطی روستاها و تمایل به سکونت و ماندگاری جمعیت رابطه معناداری وجود دارد. نهایتا اولویت بندی روستاهای نمونه از لحاظ وضعیت شاخص های کیفیت محیطی نشان داد روستای والاشان در رتبه نخست (امتیاز9339/0) و روستای قلعه نو حکیمی در پایین ترین رتبه (امتیاز6774/0) قرار دارد.