شناسایی ماهیت داده شخصی و جستجوی بستر حقوقی مناسب جهت حمایت از آن در نظام حقوقی ایران

افراد در بسترهای مختلفی از داده های شخصی خود استفاده می کنند. در واقع باید گفت که استفاده از داده های شخصی اجتناب ناپذیر است. از طرف دیگر، حفاظت از داده های شخصی یکی از حقوق شهروندی است و باید به طور قانونی از داده های شخصی حمایت شود. چنین حفاظت قانونی به طور کامل، توسط مقررات عمومی حفاظت از داده (GDPR) حاصل شده است. این مقررات اروپایی، جامع ترین بستر قانونی در خصوص حفاظت از داده شخصی است. علیرغم اهمیت حفاظت از داده شخصی، بسیاری از کشورها هنوز سند قانونی مستقل در این خصوص ندارند یا هنوز پیشنویس سندهای خود را نهایی نکرده اند. ایران نیز یکی از این کشورهاست که سند قانونی مصوبی در این خصوص ندارد، بدین علت پژوهش حاضر به دنبال معرفی بستر حقوقی مناسب جهت حمایت از داده شخصی در نظام حقوقی ایران و شناسایی ماهیت داده شخصی برای تبیین چنین بستری است. در این خصوص باید گفت که ماهیت داده شخصی، ماهیتی ویژه است و بالتبع حق بر داده شخصی نیز خاص است.