تعیین واحدهای ژئومکانیکی با استفاده از تجزیه و تحلیل الگوریتم های بدون نظارت یادگیری ماشین مبتنی بر نگاره های چاه های نفتی

در این تحقیق از روش یادگیری بدون نظارت جهت تعیین واحد های ژیومکانیکی در یکی از چاه های نفتی جنوب ایران با استفاده از لاگ های داده های چاه نگاری شامل نگاره گاما طبیعی (SGR) ، نگاره گاما اصلاح شده (CGR)، چگالی (RHOB)، تخلخل نوترونی (NPHI)، زمان موج برشی (DTSM) و زمان موج طولی (DTCO) استفاده شده است. برنامه نویسی مورد نیاز در محیط پایتون انجام گرفته است. در این راستا ابتدا بعد از پردازش داده های چاه نگاری از دو الگوریتم محبوب قدرتمند نظارت شده یادگیری ماشین ایکس جی بوست (XGBoost) و شبکه عصبی پرسپترون چند لایه (Multi-Layer Perceptron Neural Network) جهت بازیابی داده های گمشده استفاده گردید. سپس از روش های بدون نظارت یادگیری ماشین شامل مدل k- میانگین (K-Means Clustering)، الگوریتم خوشه بندی سلسله مراتبی (HAC)، الگوریتم خوشه بندی DBSCAN مبتنی بر غلظت، و مدل آمیخته گوسی (Gaussian Mixture Modelling) جهت تعیین واحد های ژیومکانیکی مخزنی پر فشار، آهکهای نارک لایه و غیرمخزنی مسیله دار استفاده شد. در این روش ها الگوریتم ها خود الگوهای زیر سطحی را با استفاده از داده ها شناسایی می کنند که ممکن است به راحتی در طول کاوش داده قابل مشاهده نباشند. معیار ارزیابی دقت روش دقت در شناسایی آهک های نازک لایه، سازندهای غیر مخزنی مسیله دار و افق های پر فشار سازند های مورد مطالعه در نظر گرفته شد. نتایج مطالعات نشان داد که از بین روش های مورد مطالعه روش GMM به جای اینکه بر اساس فاصله باشد، مبتنی بر توزیع است و از مرزهای خوشه/تصمیم بیضی استفاده می کند. بنابراین، منجر به طبقه بندی نرم تری می شود. علاوه براین، بخاطر قرار دادن الگوهای احتمالاتی مختلف برای شناسایی واحد های ژیومکانیکی، روشی بهتر جهت تعیین واحدهای مخزنی پر فشار ایلام، سروک و آهکهای نازک لایه می باشد.