بررسی آماری روند تغییرات دمای تر در ایران مرکزی

در این پژوهش داده های دمای تر ایستگاه های ایران مرکزی در ماه های مختلف و فصل های گرم، سرد و گذر از دیدگاه آماری بررسی شد. نتایج نشان داد که وجود روند صعودی در فصل سرد در یازده ایستگاه تایید و در دو ایستگاه رد شد. بیشترین شیب خط روند در این فصل در ایستگاه های قم و داردان و سپس اراک و نطنز با مقادیر به ترتیب 53/0+ و 52/0+ درجه بر ده سال بدست آمد. کمترین مقدار در این فصل متعلق به ایستگاه اصفهان با مقدار 17/0+ درجه بر ده سال بود. در فصل گذر وجود روند صعودی فقط در یک ایستگاه تایید و در 11 ایستگاه رد شد. بیشترین شیب خط روند در این فصل در ایستگاه قم به مقدار40/0+ درجه بر ده سال بدست آمد. در فصل گرم در ایستگاه های یزد، اصفهان، گرمسار، بافق، رباط پشت بادام، کاشان، خور و بیابانک، نایین، شهرضا، اردستان، گلپایگان و کبوترآباد شیب خط نزولی است و در بقیه ایستگاه ها شیب خط صعودی می باشد. وجود روند صعودی در ایستگاه های اراک و سمنان تایید نشد و در ایستگاه های شاهرود، قم، نطنز و داران مورد تایید قرار گرفت که بیشترین شیب خط روند به ایستگاه های داران و قم با مقادیر 30/0+ و 27/0+ درجه بر ده سال تعلق دارد. چنین به نظر می رسد که وجود روند صعودی تایید شده بر داده های میانگین دمای تر در فصل های گرم و گذر که در اثر تغییر اقلیم و بهم خوردن شرایط محیطی حاکم بر ایستگاه ها ایجاد شده است، سبب شود تا در ده های پیش رو در مناطق مسکونی قم، داران، شاهرود و نطنز، شرایط آسایش زندگی از حالت تعادل خارج شود و ساکنان آن در استفاده از تهویه متبوع سرمایشی متداول مانند کولر آبی به استفاده از تهویه سرمایشی مانند کلر گازی که هزینه زیادی از بابت مصرف انرزی بر خانوار تحمیل می کند، روی آورند.