بررسی تاثیر تعداد دهانه بر احتمال رخداد فروریزش لرزه ای در قاب های خمشی و مهاربندی

فروریزش لرزه ای ساختمان ها سطحی از عملکرد سازه ای است که در آن میزان خسارت به حداکثر خود می رسد، لذا این رخداد می تواند ناگوارترین حادثه در صنعت ساخت وساز باشد. با توجه به لرزه خیزی ایران، ارزیابی دقیق تر فروریزش سازه ها تحت زلزله از چالش های مهم مهندسی سازه می باشد. در این مقاله، به بررسی اثر تعداد دهانه بر پاسخ لرزه ای سه مجموعه قاب فولادی کوتاه مرتبه پرداخته شده است. در هر سه مجموعه، یک نمونه قاب خمشی و دو نمونه قاب مهاربندی شده هم محور و  برون محور منظم می باشد که تعداد دهانه ها در هر سه مجموعه قاب به ترتیب 2، 3 و  4 در نظر گرفته شده است. ابتدا، قاب ها تحت تحلیل استاتیکی غیرخطی بار افزون بر مبنای برش پایه و تغییر مکان بام قرار گرفته تا مکانیسم های خرابی محتمل قاب های مذکور مشخص شود.  در ادامه، تحلیل دینامیکی غیرخطی افزایشی با پارامتر سنجه شدت (IM) متناظر با بیشینه جابجایی نسبی بین طبقه ای و پارامتر سنجه خسارت (DM) متناظر با شتاب طیفی مد اول (T1, 5%)  Saلحاظ شده و سطح عملکرد جلوگیری از فروریزش  (CP) بررسی گردیده است. نتایج حاصله از منحنی های شکنندگی در حالت حدی بیانگر این مطلب است که با افزایش تعداد دهانه، احتمال خرابی ده درصد برای تمامی قاب های موردمطالعه افزایش و به تبع میزان آسیب پذیری آن ها کاهش یافته است.