مدلسازی تخریب اراضی در حوضه آبخیز طالقان

تخریب اراضی از پدیده های منفی اثرگذار بر محیط زیست است و سبب کاهش تدریجی عملکردهای اکوسیستم می شود. با در نظر گرفتن این که بیش از نیمی از مساحت حوضه های آبخیز ایران در مناطق خشک و نیمه خشک  واقع شده اند، تخریب اراضی مسیله بسیار مهمی تلقی می شود. تحقیق حاضر با هدف ارایه مدلی جهت برآورد تخریب اراضی در حوضه آبخیز طالقان صورت گرفته است. از نقشه های کاربری اراضی در 4چهار دوره زمانی 1970، 1987، 2002 و 2016، مبتنی بر سامانه اطلاعات جغرافیایی جهت برآورد تخریب اراضی بهره گیری شده است. شدت تخریب اراضی نیز با استفاده از مدل سازمان خواربار و کشاورزی برای برآورد فرسایش خاک برآورد شد. در نهایت مدلی کاربردی برای بررسی وضعیت فعلی تخریب اراضی در مقیاس حوضه آبخیز ارایه شده است. این مدل دارای 6 معیار و 43 شاخص است که مجموع نمرات آنها در شش کلاس، وضعیت تخریب اراضی را مشخص می کند. نتیجه بررسی وضعیت تخریب اراضی با استفاده از مدل در حوضه آبخیز طالقان به عنوان منطقه تحقیق نشان داد که شدت تخریب اراضی در 5/9% از وسعت آبخیز کم، و به ترتیب در 71، 19 و 5/0 درصد از وسعت آبخیز متوسط، نسبتا "زیاد و زیاد است.