خوانش سنت تفهمی ماکس وبر در نقد روش شناسی تاریخی طه حسین با تٲکید بر مقدمه کتاب «فی الٲدب الجاهلی»

طه حسین، یکی از چهره های ادبی قرن بیستم در مصر است که با خلق آثار متعدد ی درگستره ی تاریخ و ادبیات، نقش موٴثری در پیشبرد فرهنگ مکتوب جهان معاصر عرب برجای نهاده است؛ به گونه ای که توانسته همان نقشی را در سنت فلسفی عرب ایفا کند که دکارت در سنت فلسفی غرب بنیانگذار آن بوده است. هدف این پژوهش، تحلیل روش تاریخ پژوهی طه حسین با تٲکید بر مقدمه ی کتاب «فی الٲدب الجاهلی» است. نویسنده می کوشد ضمن برشمردن مبانی نظری طه حسین، نشان دهد که روش او بر اساس  سنت تفهمی ماکس وبر تا چه اندازه برای تدوین و تحلیل وقایع و رخدادهای گذشته کارآمد است. نتیجه ی حاصل از این تحقیق بیانگر این موضوع می باشد که تاریخ پژوهی علاوه بر مقوله ای معرفتی، از کنشی تاریخی نیز برخوردار است؛ بنابراین نه تنها ارزش گریز نیست و نمی تواند تهی از پیش فرض ها، مبانی فلسفی و به طور کلی فرهنگ پژوهشگر تاریخ باشد، بلکه چنین رویکردی در تاریخ نگاری مطلوب هم نیست.