تاثیر لئوناردیت و باکتری حل کننده روی بر رهاسازی و شکل های شیمیایی روی در خاک آهکی

یکی از اهداف پژوهشگران در راستای احیاء کشاورزی پایدار، افزایش انحلالپذیری و قابلیت استفاده عناصر غذایی در خاک است. بدین منظور آزمایش سینتیکی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با دو فاکتور میکروبی (بدون باکتری و باکتری حل کننده روی) و لیوناردیت در سه سطح صفر، 2 و 4 درصد وزنی طی سه دوره زمانی انکوباسیون (30، 90 و 150 روز) در 3 تکرار طراحی و اجرا گردید. شکلهای شیمیایی و روی قابل استفاده با استفاده از روش تیسیر (Tessier) و DTPA اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که لیوناردیت و باکتری میزان روی قابل استفاده خاک را به میزان 54 درصد افزایش و pH خاک را 1/4 درصد به طور معنی دار کاهش دادند. ویژگیهای بیولوژیکی خاک از جمله جمعیت میکروبی، تنفس پایه و کربن میکروبی بترتیب 2/36، 77 و 77 درصد افزایش یافت. توزیع شکل های شیمیایی روی و شاخص تحرک پذیری (Mobility factor) نیز تحت تاثیر لیوناردیت و باکتری تغییرات معنی دار داشت بطوریکه باعث افزایش شکلهای تبادلی، متصل به کربن آلی و متصل به بخش کربناته و کاهش بخش روی متصل به اکسیدهای آهن و منگنز و روی جذب شده در بخش باقیمانده در خاک شد. شاخص تحرک پذیری روی به عنوان یک عامل تحرک بین 8/3 الی 59/11 درصد متغییر بود و حداکثر مقدار آن در تیمار لیوناردیت 4 درصد + باکتری مشاهده شد. به طور کلی نتایج نشان داد که لیوناردیت بعنوان حاصلخیز کننده در تحرک پذیری روی یک سوپر جاذب بوده و کاربرد آن به همراه باکتری های حل کننده، اثرات مثبت در انحلال و افزایش قابلیت استفاده عناصر غذایی را دارد.