بررسی تجربی زبری سطح در میکرو سوراخ کاری برنج به جهت بهینه سازی پارامترها با استفاده از روش آماری ای-فست

امروزه فرآیند سوراخ کاری یکی از بنیادی ترین فرآیندهای ماشین کاری در میان فرآیندهای صنعتی است که جهت بهبود بهره وری و تولیدات به سمت ماشین کاری با سرعت بالا و دقت زیاد در حال حرکت است. ابزارهای مورداستفاده در این فرآیند نقش کلیدی و مهمی داشته و می توانند باعث افزایش کیفیت سطح سوراخ های موردنظر شوند. اگرچه قیمت ابزارهای سوراخ کاری به خودی خود نسبتا پایین است، اما هزینه های ناشی از شکسته شدن ابزار زیاد می باشد. در فرآیند سوراخ کاری افزایش سرعت دوران از طرفی موجب بالا رفتن سرعت ماشین کاری و از طرف دیگر موجب فرسایش سریع تر ابزار می گردد. همچنین کاهش نرخ پیشروی از طرفی سبب افزایش کیفیت سطح می شود و از طرف دیگر موجب کاهش نرخ براده برداری می شود. بنابراین انتخاب دقیق پارامترهای مختلف در عملیات سوراخ کاری جهت دستیابی به صافی سطح مطلوب، امری ضروری می باشد. در این مقاله ابتدا با انجام آزمایش های تجربی، یک مدل ریاضی رگرسیون خطی مرتبه دوم به منظور پیش بینی میزان زبری سطح در حین عملیات سوراخ کاری فلز برنج برحسب سرعت چرخش اسپیندل، نرخ پیشروی، قطر ابزار و برهم کنش های موثر آن ها ارایه شده است. سپس با استفاده از روش آنالیز حساسیت آماری ای-فست، تاثیر پارامترهای موردبررسی بر زبری سطح به دست آمده است. نتایج به دست آمده از روش آنالیز حساسیت آماری ای-فست نشان می دهند که بین سه پارامتر ورودی موردبررسی، پارامتر نرخ پیشروی با 62 درصد تاثیر بر روی زبری سطح به عنوان مهم ترین پارامتر اثرگذار، سرعت چرخش اسپیندل با 34 درصد اثرگذاری به عنوان دومین پارامتر اثرگذار بر زبری سطح نهایی،قطر ابزار با تنها 4 درصد اثرگذاری به عنوان کم اثرترین پارامتر بر زبری سطح در فرآیند سوراخ کاری شناخته شده می باشد