بررسی روایات مذمت فقهای آخرالزمان

همواره مدعیان دروغین، آنچه را که در دین، ارزش بیشتری داشته و مانع فعالیت‌‌های آن‌ها بوده است، بیش از مسایل دیگر مورد هجمه قرار داده‌‌اند. یکی از مسایل مهم که از اولویت‌‌های مبارزاتی مدعیان بوده و همیشه به دنبال تخریب آن هستند، جایگاه عالمان دینی است؛ چرا که منحرفان، عالمان راستین را سد بزرگی بر سر راه خود دیده، تنها راه پیروزی خود را گذر از این مانع پیش روی خود می‌‌دانند. اینان برای تخریب جایگاه عالمان، بهترین راه را استفاده از ابزار دین دانسته، از این رو با استناد به تعدادی از روایات، به دنبال تخریب یا تضعیف این جایگاهند. این نوشتار پس از روشن کردن اهمیت رجوع به عالمان در روایات، با روش توصیفی‌تحلیلی، به بررسی و نقد ادله‌‌ مدعیان دروغین در مذمت فقهای آخرالزمان پرداخته و در نهایت با بیان ملاک‌‌های تشخیص عالم الهی از غیرالهی، حدود این موضوع را روشن کرده است. با بررسی و تشکیل خانواده حدیثی در این زمینه، روشن می‌‌شود که روایات در این زمینه از لحاظ دلالت، به سه دسته‌‌ صریح، غیرصریح و بی‌ارتباط با موضوع تقسیم می‌‌شوند. با بررسی موردی روایات به دست می‌‌آید که اولا: بسیاری از این روایات از لحاظ سندی ضعیفند؛ ثانیا: غالبا در کتب متقدم یافت نمی‌‌شوند؛ ثالثا: از لحاظ محتوا بر آنچه این افراد ادعا می‌‌کنند، دلالتی ندارند؛ و رابعا: این افراد در مواردی، به تقطیع روایات پرداخته و در مواردی نیز به سبب فهم نادرست از روایت، به خطا رفته‌اند.