تاثیر آموزش مهارت های جرات ورزی بر خود پنداره تحصیلی دانش آموزان مبتلا به اختلال های یادگیری ویژه با احساس تعلق بالا و پایین به مدرسه

هدف پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش مهارت های جرات ورزی بر خودپنداره تحصیلی دانش آموزان مبتلا به اختلال های یادگیری ویژه با احساس تعلق بالا و پایین به مدرسه، انجام شد. روش پژوهش به صورت نیمه آزمایشی با پیش آزمون و پس آزمون بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان مراجعه کننده به مرکز مشکلات ویژه یادگیری مهر شهرستان تویسرکان، در سال تحصیلی 99-1398 بود؛ به طوری که 32 نفر از دانش آموزان به عنوان نمونه مورد نظر به روش نمونه گیری در دسترس، از بین دانش آموزانی که دارای مشکلات ویژه یادگیری بوده انتخاب شدند. ابزاری مورد استفاده دو پرسشنامه خودپنداره تحصیلی (ASC) و  پرسشنامه احساس تعلق به مدرسه (SSCS) بود. دانش آموزان نمونه بر اساس پرسشنامه احساس تعلق به مدرسه، به دو گروه 16 نفره با احساس تعلق به مدرسه بالا و پایین تقسیم شدند، سپس 8 جلسه تحت آموزش مهارت های جرات ورزی موتابی و کاظم زاده عطوفی (1385) قرار گرفتند. داده ها با استفاده از آزمون T زوجی و تحلیل کوواریانس تک متغیری از طریق نرم افزار 23- SPSSتحلیل شد. یافته های به دست آمده نشان داد که آموزش مهارت های جرات ورزی بر خودپنداره تحصیلی در هر دو گروه با احساس تعلق بالا و پایین به مدرسه تاثیر مثبت داشته است. همچنین، نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که آموزش جرات ورزی بر خودپنداره تحصیلی دانش آموزان گروه احساس تعلق به مدرسه بالا تاثیر بیشتری داشته است. بنابراین، پیشنهاد می شود مشاوران، معلمان مدارس و مرکز توانبخشی و آموزشی مشکلات ویژه یادگیری، در موقعیت های آموزشی و درمانی، جرات ورزی را به دانش آموزان مبتلا به اختلال های یادگیری ویژه آموزش دهند.