اثر پروتئین آبکافتی اندرونه ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss) در جیره بر فراسنجه های خونی، ایمنی، بیوشیمیایی سرم و آنزیم های ضد اکسایشی تاسماهی سیبری (Acipenser baerii) جوان

در این مطالعه، اثر پروتیین آبکافتی ضایعات ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss) در جیره بر فراسنجه های خونی، ایمنی، بیوشیمیایی سرم و آنزیم های ضد اکسایشی تاسماهی سیبری جوان (Acipenser baerii) بررسی شد. تعداد 300 عدد تاسماهی سیبری با وزن اولیه 3 ± 67 گرم در 12 مخزن با حجم 2000 لیتر توزیع شده و به مدت 56 روز با سطوح مختلف پروتیین آبکافتی (PH) در چهار تیمار شامل سطوح صفر (شاهد)، 5 (5PH)، 10 (10PH) و 20 (20PH) گرم به ازای هر کیلوگرم جیره غذادهی شدند. بیشترین تعداد گلبول های سفید خون و درصد هماتوکریت در تیمار 10PH و 20PH مشاهده شد که با تیمارهای 5PH و شاهد تفاوت معنی دار داشت (05/0<p). بیشترین مقدار گلوکز و کمترین مقدار تری گلیسرید در تیمارهای 10PH و 20PH به دست آمد (05/0<p). ماهیان تغذیه شده با جیره های 10PH و 20PH از میزان فعالیت آنزیم های AST و ALP کمتری نسبت به گروه شاهد برخوردار بودند (05/0<p). ارزیابی شاخص های ایمنی سرم نشان داد که میزان IgM، C3، ACH50 و میزان فعالیت انفجار تنفسی سرم تاسماهیان تغذیه شده با جیره 10PH با دیگر تیمارها تفاوت معنی داری داشت (05/0<p)، C4 و فعالیت لایزوزیم سرم، در تیمارهای 10PH و 20PH اختلاف معنی دار با تیمارهای 5PH و شاهد داشت (05/0<p). در این بررسی میزان شاخص های سوپراکسید دیسموتاز و کاتالاز سرم در تیمارهای 10PH و 20PH اختلاف معنی داری با دیگر تیمارها نشان داد (05/0<p). میزان فعالیت آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز در تیمار 10PH تفاوت معنی داری با دیگر تیمارها نشان داد (05/0<p). در مجموع، تاثیر پروتیین آبکافتی ضایعات ماهی قزل آلای رنگین کمان به خصوص در تیمار 10PH بر روی شاخص های مورد بررسی در تاسماهی سیبری جوان کاملا مثبت و معنی دار ارزیابی شد.