اثرآنی تمرینات ثبات مرکزی بر عملکرد اندام تحتانی فوتبالیست های نونهال

فوتبال جزو یکی از پرطرفدارترین رشته های ورزشی است که آسیب های زیادی نیز در خود دارد. باتوجه به اهمیت عضلات ثبات دهنده مرکزی، ضعف این عضلات می تواند سبب افت عملکرد و در نتیجه افزایش آسیب ها شود. از طرفی این ناحیه بعنوان پلی بین اندام تحتانی و فوقانی با عملکرد مناسب خود می تواند سبب بهبود عملکرد واجرا شود. لذا هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر آنی تمرینات ثبات مرکزی بر عملکرد اندام تحتانی فوتبالیست های نونهال بود.

جامعه آماری تحقیق حاضر شامل30 نفر از ورزشکاران فوتبالیست نونهال بود که بصورت هدفمند وارد تحقیق شدند و به دو گروه 15 نفره کنترل و تجربی تقسیم شدند که گروه تجربی به شکل یک جلسه در کنار تمرینات خود تمرینات ثبات مرکزی را انجام دادند و گروه کنترل فقط تمرینات قبلی خود را انجام دادند. عملکرد افراد یک دقیقه پس از یک جلسه تمرین با استفاده از آزمون تعادلی Y، پرش عمودی (سارجنت)، مسافت سه لی، زمان تک پرش تک پا در مسافت شش متر و آزمون سیستم نمره دهی خطای تعادل ارزیابی شد. برای بررسی تفاوت عملکرد در بین ورزشکاران دو گروه از آزمون آماری تی وابسته استفاده شد.

 نتایج تحقیق حاضر نشان داد که تمرینات ثبات مرکزی تاثیر معناداری بر بهبود عملکرد اندام تحتانی در فاکتورهای تعادل(05/0P≤)، پرش عمودی(05/0P≤)، مسافت سه لی(05/0P≤) و زمان پرش تک پا (05/0P≤) ورزشکاران داشت.

نتایج تحقیق حاضر نشان دهنده تاثیرگذار بودن تمرینات ثبات مرکزی حتی به صورت آنی بر عملکرد فوتبالیست های نونهال بود.بنابراین مفید است که مربیان و ورزشکاران برای بهبود عملکرد خود در کنار تمرینات خود به انجام تمرینات ثبات مرکزی نیز بپردازند.