تاثیر عوامل آموزشی، انسانی و سازمانی بر شادکامی دانش آموزان

این پژوهش باهدف تحلیل، ارزیابی و شناسایی عوامل آموزشی (تدریس اثربخش معلم و محیط یادگیری سازنده گرای ادراک شده)، عوامل انسانی (شوخ طبعی، رضایت کلی از زندگی و عاطفه مثبت دانش آموزان) و عوامل سازمانی (رضایت شغلی، اشتیاق شغلی و تعهد سازمانی معلمان) موثر بر شادکامی دانش آموزان انجام گرفت. پژوهش حاضر از لحاظ هدف، کاربردی و از نوع مطالعات توصیفی - همبستگی بود. جامعه پژوهش حاضر شامل کلیه دانش آموزان دبیرستان های دخترانه (مقطع یازدهم) و معلمان، مدیران و معاونین مدارس ناحیه 3 تبریز بود. باتوجه به جامعه حاضر برای انتخاب نمونه پژوهش، از شیوه نمونه گیری تصادفی خوشه ای چندمرحله ای استفاده شد؛ حجم نمونه با استفاده از جدول کرجسی و مورگان، به تعداد 246 نفر بود که از بین دانش آموزان دختر در مقطع یازدهم انتخاب شد. همچنین تعداد 246 نفر معلم، مدیر و معاون از مدارسی که نمونه دانش آموزان از آن انتخاب شدند، انتخاب و سپس دانش آموزان، معلمان، مدیران و معاونین پرسش نامه ها و مقیاس های سبک های شوخ طبعی، رضایت از زندگی، عاطفه مثبت و عاطفه منفی، شادکامی آکسفورد، روش تدریس اثربخش، ادراک از محیط یادگیری سازنده گرا، رضایت شغلی مینه سوتا، تعهد سازمانی و اشتیاق شغلی اوترخت را تکمیل کردند. یافته ‏های حاصل از پژوهش نشان می دهد تدریس اثربخش، محیط یادگیری سازنده گرای ادراک شده، شوخ طبعی، رضایت از زندگی، عاطفه مثبت، رضایت شغلی، تعهد سازمانی و اشتیاق شغلی با شادکامی ارتباط مثبت و بر شادکامی دانش آموزان تاثیر دارند. باتوجه به نتایج رگرسیون و تاثیر ضریب تعیین می توان بیان کرد که عوامل آموزشی در اولویت اول، عوامل انسانی در اولویت دوم و عوامل سازمانی در اولویت سوم قرار دارند.