ارزیابی تغییرات کاربری اراضی با استفاده از تصاویر ماهواره ای چند طیفی و شبکه عصبی مصنوعی

هدف از این پژوهش، ارزیابی تغییرات کاربری اراضی شهرستان الیگودرز طی یک دوره زمانی نه ساله بین 1392 و 1400 به کمک تصاویر ماهواره ای چندطیفی و شبکه عصبی مصنوعی است. در این پژوهش از تصاویر ماهواره ای لندست 8 سنجنده OLI استفاده شد. قدرت تفکیک مکانی این تصاویر با استفاده از تکنیک فیوژن و باند پانکروماتیک به 15 متر بهبود یافت. ساختار شبکه عصبی مورد استفاده در این پژوهش یک شبکه عصبی پرسپترون سه لایه است که شامل هفت نرون ورودی (تعداد نرون های ورودی برابر تعداد باندهای تصویر ماهواره ای)، 11 نرون میانی و شش نرون خروجی (تعداد نرون خروجی برابر تعداد کلاس های نقشه پوشش زمین) می شود. تعداد شش کلاس، زمین های بدون پوشش گیاهی، معادن، زمین های مرتفع، مناطق مسکونی، پهنه های آبی و زمین های تحت پوشش گیاهی استخراج شد. تصاویر به دست آمده به وسیله نقاط برداشت زمینی و تصاویر Google Earth Pro 7.3.4.8642 اعتبارسنجی شد. نتایج نشان داد که با توجه به احداث سد حوضیان در سال 1395، پهنه های آبی افزایش 1.34 درصدی را شاهد بوده است. سطح زیر کشت در سال 1400 افزایش 5.53 درصدی را نسبت به سال 1392 تجربه کرده است. از آن جایی که یکی از اهداف احداث سد حوضیان تامین آب آبیاری زمین های کشاورزی پایین دست بوده است، 4.30 درصد از اراضی که در سال 1392 در کلاس زمین های بایر طبقه بندی شده است، در سال 1400 تحت آبیاری قرار گرفته و در طبقه مناطق با پوشش گیاهی جای گرفته است. هم چنین، احداث این سد، شرایط آبیاری زمین های مرتفع پایین دست (تپه ها و مناطق کوهستانی) را فراهم کرده است. مساحت معادن در دوره زمانی مورد مطالعه به میزان 0.23 افزایش و مساحت مناطق بدون پوشش گیاهی حدود 1.74 درصد نسبت به سال 1392 کاهش یافته است. در استفاده از نتایج این پژوهش لازم است توجه داشت که این نتایج برای محدوده سد به دست آمده و افزایش پوشش گیاهی در اثر احداث سد، قابل تعمیم به کل حوضه نیست.