حکم تربیت اعتقادی زوجین به صورت متقابل با رویکرد فقه تربیتی

وضعیت تعهدپذیری زن و شوهر نسبت به تربیت یکدیگر در عرصه اعتقادی که برای سایر ساحت های تربیتی سرنوشت ساز است و غفلت از آن که آسیب های جدی را در سطح میدانی به وجود آورده است، امروزه باید یکی از اولویت های متولیان تربیت و سبک زندگی اسلامی باشد. این مقاله، با روش توصیفی تحلیلی و با استفاده از منابع معتبر از قبیل ادله قرآنی، روایی و عقلی، درصدد کشف نگاه فقه تربیتی به این مسیله تربیتی است. بررسی های انجام شده، حاکی از آن است که با قراین موجود در آیات و روایات مرتبط با این مسیله، حکم تربیت در ساحت اعتقادات واجب، وجوب است و ظاهر ادله اجازه نمی دهند که در عرصه عقاید مستحب، وجوب را قایل شویم. بنابراین، انصراف ادله به واجبات است؛ اما بعضی از ادله عام از قبیل «قاعده دفع ضرر»، «اعانه بر بر» و «قاعده هدایت»، بر لزوم تربیت اعتقادی دلالت می کنند.