بررسی تغییرات مکانی-زمانی اقلیم آسایش گردشگری استان یزد با مقایسه شاخص اقلیم گردشگری (TCI) و شاخص اقلیمی تعطیلات (HCI)

امروزه صنعت گردشگری به عنوان یکی از ابزارهای اصلی توسعه پایدار در مقیاس های ملی و منطقه ای مورد توجه قرار گرفته است. گردشگری به طور آشکاری وابسته به آب و هوا است و آب و هوا عامل مهمی در توسعه بخش گردشگری می باشد. بنابراین بررسی شرایط آب و هوایی یک منطقه از نظر راحتی آب و هوا و تعیین دوره های مناسب برای همه عناصر گردشگری مانند برنامه ریزی، اجرا و اقامت اهمیت دارد. با توجه به محدودیت منابع آب و کشاورزی در مناطق با اقلیم خشک و نیمه خشک، در سال های اخیر صنعت گردشگری به عنوان یکی از ابزارهای اصلی توسعه در شهر و استان یزد مورد توجه قرار گرفته است. برای این منظور در این پژوهش با استفاده از شاخص آب و هوایی گردشگری (TCI) و شاخص اقلیمی تعطیلات (HCI)، تقویم آسایش آب و هوایی استان یزد برای تمام ماه های سال مورد ارزیابی و تحلیل قرار گرفت. برای محاسبه این شاخص ها از داده های بیشینه دمای هوا، میانگین دمای هوا، کمینه رطوبت نسبی، میانگین رطوبت نسبی، بارش، پوشش ابر، ساعات آفتابی و سرعت باد در 17 ایستگاه همدیدی استان یزد و استان های همجوار در بازه زمانی 1383 تا 1399 استفاده شد. نتایج حاصل از بررسی شاخص های TCI وHCI نشان داد که به طور کلی مقادیر کمی شاخص HCI بزرگتر از مقادیر شاخص TCI می باشد و همچنین مقادیر شاخص HCI در استان دارای نوسان کمتری است.