تعیین بهینه پارامتر انعطاف پذیری بال برای محاسبه نیروهای آیرودینامیکی وارد بر یک پرنده بال زن بر پایه الگوریتم ژنتیک

هدف این پژوهش، ارایه مدل های تحلیلی کارآمد برای محاسبه نیروهای آیرودینامیکی وارد بر بال ها و دم یک ربات پرنده بال زن می باشد. برای دستیابی به این هدف، ابتدا مدل آیرودینامیکی بال ها برپایه تیوری نوارهای موازی و در نظر گرفتن اثرات انعطاف پذیری بال ها ارایه می شود. سپس، مدل آیرودینامیکی دم با در نظر گرفتن اثرات اختلاف فشار روی سطوح دم، گردابه های لبه ای و اصطکاک هوا معرفی می شود. سپس، پارامتر بهینه انعطاف پذیری بال ها با استفاده از الگوریتم ژنتیک تعیین می گردد. سرانجام، به منظور صحت سنجی، نتایج حاصل از مدل های پیشنهادی با مدل های ارایه شده در مطالعات گذشته و داده های آزمایشگاهی مقایسه می گردد. نتایج شبیه سازی نشان می دهد نیروهای آیرودینامیکی محاسبه شده توسط راهکارهای پیشنهادی در قیاس با مدل های قبلی به داده های آزمایشگاهی نزدیک تر است.