بررسی رابطه بین شایستگی های مدرسان و تجارب دوره دانشجویان دانشگاه فرهنگیان کردستان: رویکرد ترکیبی

هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه شایستگی های مدرسان با تجارب دوره دانشجویان دانشگاه فرهنگیان کردستان بود. در این پژوهش از طرح پژوهش ترکیبی (کمی - کیفی) از نوع آشیانه ای استفاده شد. در بخش کمی از روش توصیفی - همبستگی استفاده گردید. جامعه آماری پژوهش متشکل از 720 نفر دانشجویان سال آخر دانشگاه فرهنگیان استان کردستان بودند که با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای 30/0 از خوشه ها انتخاب شدند و به منظور سنجش متغیرهای پژوهش از دو مقیاس محقق ساخته شایستگی (فنی، رفتاری و زمینه ای) و مقیاس محقق ساخته تجارب دوره تحصیلی دانشجویان استفاده گردید. داده های به دست آمده با استفاده از روش همبستگی پیرسون و مدل معادله ساختاری تجزیه وتحلیل شد. در بخش کیفی پژوهش نیز از مطالعه پدیدارشناسی استفاده شد و مشارکت کنندگان شامل 33 نفر از دانشجو- معلمان دانشگاه فرهنگیان بودند. در این بخش از پژوهش از روش نمونه گیری هدفمند از نوع «معیار» استفاده شد. روش جمع آوری داده های کیفی مصاحبه نیمه ساختمند با دانشجومعلمان بود که به منظور اعتبارسنجی نتایج کیفی از تکنیک های اعتبارپذیری و اتکاپذیری استفاده شد. جهت طراحی چارچوب رابطه بین شایستگی های مدرسان با تجارب دوره تحصیلی دانشجویان از روش تحلیل شبکه مضامین استفاده گردید. نتایج این پژوهش نشان داد که شایستگی های مدرسان با تجارب دوره تحصیلی دانشجویان دانشگاه فرهنگیان کردستان رابطه مثبت و معناداری دارد و شایستگی های اساتید پیش بینی کننده تجارب تحصیلی دانشجویان بود.