ارتباط هوش هیجانی و موفقیت تحصیلی دانشجویان در کلاسهای زبان عمومی

هوش هیجانی، استعدادی برای آگاهی، فهم و بیان خود، استعدادی برای آگاهی، فهم و ارتباط با دیگران، توانایی برای ارتباط با احساسات عمیق و توانایی برای سازگاری با تغییرات و حل مشکلات فردی و اجتمایی، به عنوان یک عامل اساسی و مهم در یادگیری یک زبان محسوب می شود به خاطر اینکه هوش هیجانی باعث افزایش روانی کلام می شود که هدف اصلی و نهایی در یادگیری یک زبان خارجی است. این مقاله در نظر دارد همبستگی بین هوش هیجانی و موفقیت تحصیلی دانشجویان را در کلاس های زبان خارجی دانشگاه آزاد اسلامی اسکو مورد بررسی قرار دهد. به منظور این هدف، 110 نفر از دانشجویان سال دوم و سوم در کلاس های زبان خارجی دانشگاه آزاد اسلامی اسکو در این بررسی شرکت کردند. در ابتدا از دانشجویان در اواسط ترم خواسته شد تا پرسشنامه  مربوط به هوش هیجانی Bar-On (1997) را کامل کنند. بعد نمره های هوش هیجانی بر اساس دستورالعملهای ارایه شده توسط Bar-On (1997) محاسبه شد. در آخر نیمسال تحصیلی برای به دست آوردن میانگین نمره تحصیلی، امتحان پایان ترم با نمره 20 از دانشجویان به عمل آمد. در پایان درجه همبستگی بین هوش هیجانی و نمره میانگین تحصیلی محاسبه شد. نتیجه بررسی مشخص کرد که بین نمره کل هوش هیجانی و نمره میانگین تحصیلی همبستگی معنا داری وجود ندارد اما بین تعدادی از زیر مقیاس های هوش هیجانی و نمره میانگین تحصیلی ارتباط معنا داری وجود دارد.امید است که برنامه ریزهای تحصیلی و نویسندگان طرح درس عوامل عاطفی موثر در یادگیری زبان را در نوشتن طرح درس و یا آماده سازی مطالب درسی در نظر بگیرند.