بررسی میزان همبستگی بین سبک نوشتاری زبان آموزان ایرانی و جنسیت و شخصیت آنان

نحوه ی کاربرد کلمات توسط افراد مختلف میتواند نشان دهنده ی فرایندهای مختلف روان شناختی  از قبیل تفکر، احساس، ادراک، و شخصیت آنها باشد. در این مقاله با تکیه بر عوامل جنسیت و دو بعد مهم شخصیتی (برونگرایی- درونگرایی و روان رنجوری- ثبات هیجانی)، که از طریق تست شخصیتی آیزنک (نسخه ی اصلاح شده) مورد ارزیابی قرار گرفتند، به بررسی میزان ارتباط بین سبک نوشتاری زبان آموزان ایرانی و جنسیت و شخصیت آنها پرداخته شده است. مفهوم معنای صریح (رسمی) در مقابل معنای ضمنی (وابسته به قراین) بعنوان مهمترین عوامل تنوع زبانی تلقی شده اند. برای اندازه گیری صراحت زبانی (رسمیت) ، بر اساس فراوانی انواع مختلف کلمات، از یک روش تجربی استفاده شده است. اسم، صفت، حرف اضافه، و حرف تعریف در سبک زبانی صریح فراوانی بیشتری دارند و ضمیر، قید، فعل، و ندا در سبک زبانی ضمنی تکرار بیشتری دارند. فراوانی کلمات احساسی مثبت و منفی توسط برنامه ی بررسی زبانی و شمارش کلمات ارزیابی گردیدند. نتیجه ی این تحقیق هیچ رابطه ی معناداری را بین این متغیرها نشان نداد؛  دلیل آن را میتوان تاثیر دیگر عوامل غیر زبانی تعیین کننده ی  صراحت مانند موقعیت و میزان تحصیلات دانست.