پیش نگری دماهای حدی فصل سرد ایران با استفاده از یک سامانه همادی چند مدلی با سناریوهای اجتماعی_اقتصادی مدل های CMIP6

مدل سازی دماهای حدی از چالش های مهم در پیش نگری رفتار اقلیم است. هدف از پژوهش حاضر ارزیابی یک سامانه همادی چند مدلی برای پیش نگری دماهای حدی فصل سرد ایران تحت سناریوهای اجتماعی_اقتصادی است. در این راستا از برونداد 5 مدل GFDL-ESM4، MPI-ESM1-2-HR، IPSL-CM6A-LR، MRI-ESM2 و UKESM1-0-LL و داده های 95 ایستگاه همدید هواشناسی در دو دوره پایه (2014-1981) و دوره پیش نگری (2040-2021) استفاده شد. ابتدا برونداد مستقیم مدلها، با روش واریانس تصحیح اریبی گردید و سپس به منظور بررسی کارایی مدل ها و سامانه همادی معرفی شده از نمودار تیلور و سنجه های آماری استفاده شد. با استفاده از سامانه همادی ساخته شده دماهای حدی با دو سناریوی خوش بینانه SSP126 و بدبینانه SSP585 پیش نگری شد. نتایج نشان داد که خطای سامانه همادی به کار گرفته شده در مقایسه با تک تک مدل های عضو سامانه تا حد مطلوبی توانسته است خطای پیش نگری را کاهش دهد. مقادیر پیش بینی شده برای کمینه دما شباهت بیشتری با داده های واقعی نسبت به دمای بیشینه دارند. همچنین نتایج نشان داد که دمای کمینه نسبت به دمای بیشینه در دوره پایه افزایش قابل توجهی خواهد داشت. به طورکلی عرض جغرافیایی کشور نقش عمده ای در توزیع دمای حداکثر کشور خواهد داشت و توزیع دمای حداقل نیز تحت تاثیر ارتفاعات عمده ی کشور و نیز عرض جغرافیایی خواهد بود.