تاثیر محرک های رشد گیاهی بر عملکرد، غلظت عناصر غذایی برگ گندم و برخی ویژگی های خاک در شرایط تنش شوری

عمده خاک های استان خوزستان آهکی با درجات مختلف شوری بوده، با این وجود نقش بسزایی در تولید محصولات کشاورزی کشور ایفا می کنند. یکی از روش های نوین برای مقابله با تنش های محیطی، استفاده از مواد محرک رشد گیاهان است. هدف این مطالعه، بررسی تاثیر کاربرد محرک های رشد بر اجزای عملکرد گندم در خاک شور در شرایط محیطی و اقلیمی استان خوزستان است. آزمایش در خاکی با شوری 8 دسی زیمنس در متر و شوری آب 4-3 دسی زیمنس در متر با هفت تیمار مختلف (شاهد، اسید آمینه آزاد، جلبک دریایی، بذرمال، اسید هیومیک، اسید فولویک و ترکیبی) در سال 1397 به مدت دو سال در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. استفاده از محرک های رشد جلبک دریایی، اسید هیومیک و اسید آمینه موجب افزایش معنی دار به ترتیب 30، 25 و 24 درصد عملکرد دانه گندم شد (p ≤0.05). نتایج تحلیل اقتصادی مبین برتری قابل توجه کاربرد اسید هیومیک در افزایش عملکرد گندم بود (نسبت سود به هزینه=38/13). اثر کاربرد محرک-های رشد گیاهی بر غلظت عناصر غذایی پرمصرف و کم مصرف در برگ گندم تقریبا در تمام مراحل رشد گیاه نسبت به شاهد معنی دار نبود (p ≤0.05). علاوه براین، کاربرد محرک های رشد در خاک های آهکی خوزستان به دلیل ظرفیت بالای بافری خاک، تاثیر معنی داری بر شوری، واکنش و نسبت جذب سدیم خاک نداشت. بنابراین، توصیه می شود در مزارع گندم استان خوزستان با خاک های شور و آهکی، علاوه بر کودهای پایه از اسید هیومیک به صورت محلولپاشی در دو مرحله تکمیل پنجه و ظهور سنبله برای افزایش مقاومت گیاه به تنش و بهبود عملکرد محصول استفاده شود.