بررسی ترک خوردگی حرارتی در مخلوط‏های آسفالتی با روش انرژی آزاد سطحی، مشخصات رئولوژیک دمای کم قیر، آزمایش خمش نیم دایره و ویژگی های مصالح سنگی

در تحقیقات گذشته در بررسی رفتار ترک های حرارتی در مخلوط های آسفالتی معمولا خصوصیات قیر و یا رفتار مخلوط آسفالتی مورد توجه قرار گرفته است. در این روش ها به نقش اجزای مختلف مخلوط آسفالتی در وقوع این خرابی ها توجه نمی شود. استفاده از مفهوم انرژی آزاد سطحی به همراه مشخصات پایه ای مواد تشکیل دهنده مخلوط آسفالتی می تواند در بررسی ترک های حرارتی نیز مورد توجه قرار گیرد. در این پژوهش سعی شده است تا نقش خصوصیات پایه‏ا‏ی مواد در رخداد این ترک ها به همراه پارامتر‏های انرژی آزاد سطحی بررسی شود. بدین منظور، مولفه های انرژی آزاد سطحی برای چهار نوع سنگدانه و هشت نوع قیر اندازه‏گیری شده است. همچنین، سختی خزشی قیر به همراه شیب نمودار سختی خزشی از آزمایش‏ ریومتر تیرچه خمشی به دست آمده است. علاوه بر این موارد، ضخامت غشای قیر بر روی سطح سنگدانه، شاخص سنگدانه و مساحت سطح ویژه سنگدانه ها نیز تعیین شده است. به منظور بررسی پتانسیل ترک خوردگی حرارتی از آزمایش خمش نیم‏دایره روی 32 ترکیب مختلف مخلوط آسفالتی در دمای پایین استفاده شده است. سپس از روش‏های آماری برای بررسی ارتباط پارامترهای مذکور با نتایج آزمایش خمش نیم‏دایره استفاده گردیده است. تحلیل های آماری نشان می دهند که مشخصات پایه ای مواد شامل ضخامت غشای قیر روی سطح سنگدانه، شاخص سنگدانه، انرژی آزاد پیوستگی، انرژی آزاد چسبندگی، نسبت مولفه بازی به اسیدی انرژی آزاد سطحی و مساحت سطح ویژه سنگدانه تاثیر معنادار و مثبت بر روی شاخص های ترک خوردگی در آزمایش خمش نیم دایره شامل انرژی شکست و چقرمگی شکست دارند.