تبیین مفاهیم اومانیستی و عرفانی با خوانش شمایل شناسانه ی دو تصویر با موضوع ذبح اسماعیل (موارد مطالعه: قربانی اثر داوینچی و آزمون بزرگ اثر فرشچیان)

مواجهه و دریافت معنی از یک اثر هنری بخصوص در حوزه ی تصویر، نیازمند به چارچوبی نظام مند و منسجم است. اروین پانوفسکی روش سه مرحله ای برای گذر از صورت به معنا ارایه کرده است که در این پژوهش با استفاده از آن به مطالعه ی دو اثر با موضوع قربانی اسماعیل پرداخته شده است. داستان ذبح فرزند توسط ابراهیم نقطه ی عطفی در زندگی آن حضرت است که هنرمندان با تاثیر پذیری از جامعه، مذهب و مکاتب هنری عصر خویش، نگاهی واقع گرا و فراواقع به آن داشته اند. هدف از پژوهش حاضر، تبیین مفاهیم عرفانی و انسان گرایی در دو تصویر از واقعه ی قربانی اسماعیل است و پرسش اصلی تحقیق عبارت است از: ویژگی های تصویری مرتبط با مفاهیم عرفانی و اومانیستی در تصاویر کدامند؟ از این رو با تکیه بر روش شمایل شناسی پانوفسکی و با توجه به شرایط زمانی و مکانی تولید آثار، این نتیجه حاصل شد که در اثر فرشچیان وجود عناصر تغزلی، عارفانه و غیر زمینی تاکید داشته است و عکس این اتفاق در فضای واقع گرا و زمینی تابلوی داوینچی قابل مشاهده است. ضمنا این پژوهش کیفی به روش توصیفی-تحلیلی و تطبیقی انجام پذیرفته است.