سبک های مدیریتی معلمان از طریق یادگیری مبتنی بر بازی (گیمیفیکیشن) بر توسعه مهارت های دانش آموزان

هدف پژوهش حاضر، بررسی نقش سبک های مدیریتی معلمان از طریق یادگیری مبتنی بر بازی (گیمیفیکیشن) بر توسعه مهارت های دانش آموزان است. جامعه آماری این پژوهش، کلیه معلمان دوره ابتدایی آموزش و پرورش ناحیه دو ساری به تعداد 400 نفر می باشد که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده و بر اساس جدول تعیین حجم نمونه کرجسی و مورگان تعداد 196 نفر به عنوان اعضای نمونه مورد مطالعه انتخاب شده اند. این پژوهش، از لحاظ هدف، کاربردی و از لحاظ ماهیت و روش، جزو پژوهش های توصیفی از نوع پیمایشی محسوب می شود. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه های استاندارد سبک های مدیریتی معلمان مک کومارک (1997)، مهارت های دانش آموزان سمیعی (1393) و پرسشنامه محقق ساخته یادگیری مبتنی بر بازی مورد استفاده قرار گرفته است. از آنجا که این پرسشنامه ها استاندارد هستند، از روایی لازم نیز برخوردارند. همچنین برای پایایی آن نیز از آلفای کرونباخ استفاده شد که اعداد به دست آمده، نشان دهنده پایایی مناسب پرسشنامه ها است. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات نیز از نرم افزار SPSS و شاخص های توصیفی و آزمون های کولموگروف- اسمیرنوف و رگرسیون استفاده شده است.یافته های این پژوهش حاکی از آن است که سبک های مدیریتی معلمان بر توسعه مهارت های دانش آموزان و یادگیری مبتنی بر بازی (گیمیفیکیشن) تاثیرگذار است. یادگیری مبتنی بر بازی (گیمیفیکیشن)، بر توسعه مهارت های دانش آموزان تاثیر دارد. همچنین نتایج این تحقیق نشان داد که سبک-های مدیریتی معلمان از طریق یادگیری مبتنی بر بازی (گیمیفیکیشن) بر توسعه مهارت های دانش آموزان موثر است.