شناسایی مولفه ها و شاخص های توانمندسازی نیروی انسانی از طریق آموزش مجازی مبتنی بر مدیریت دانش

آموزش نیروی انسانی یکی از اهداف مهم در سازمان ها است این مهم با توجه به رویکردهای نوین آموزش چون آموزش مجازی زمینه افزایش بهروری در آموزش های سازمانی را فراهم می آرود. از سویی مدیریت دانش به عنوان سازه ای نوین در الگوهای آموزش سازمانی مطرح است از این رو هدف پژوهش حاضر بررسی مولفه های آموزش مجازی مبتنی بر مدیریت دانش است. پژوهش حاضر با رویکرد کیفی و با روش تحلیل مضمون انجام گرفت. جامعه ی آماری شامل کلیه، اساتید، آموزگاران و مدیران شهر مشهد هستند که از طریق نمونه گیری هدفمند از نوع ملاک محور انتخاب شدند. داده ها از طریق مصاحبه ی نیمه ساختار یافته با 12 نفر از اساتید، 9 نفر از معلمان و کارمندان آموزش وپرورش و 5 نفر از مدیران مدارس شهر مشهد مقدس جمع آوری شده است. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از روش مضمون-گذاری پایه، سازمان دهنده و فراگیر استفاده شد. برای تامین روایی و پایایی از معیارهای لینکن و کوبا استفاده شد. آنها چهار معیار «قابلیت اعتبار ، قابلیت انتقال، قابلیت اتکا و قابلیت تایید» را به منظور ارزیابی دقت علمی پژوهش کیفی برشمردند. در زمینه ی قابلیت اعتبار، از روش کنترل اعضاء شرکت کننده استفاده شد. نتایج پژوهش نشان دهنده ی پنج مضمون فراگیر شامل مولفه های دانش محور(مشتمل بر محورهایی چون کاربست دانش، استفاده از دانش بروز، توجه به سواد دیجیتال، کاربست دانش، استفاده از دانش بروز و توجه به سواد دیجیتال)، مولفه های مدیریتی(توجه به مقررات، تعهد سازمانی، توجه به توسعه حرفه ای، تخصص حرفه ای کارمندان، مدیریت پژوهش محور و بسترسازی مناسب)، مولفه های ارتباطی و تعامل گرایانه(مشتمل بر محورهایی چون توجه به تعامل فراگیران، شبکه سازی گسترده در راستای هم افزایی، توسعه دسترسی به افراد و اطلاعات و انتشار و تبادل دانش)، مولفه های راهبرد محور(توجه به سازنده گرایی در آموزش، توجه به تفاوت ها و پتانسیل های فردی، توجه به اخلاق آموزشی، بازخورد و ارزیابی موثر و تلفیق آموزش و پژوهش) و مولفه های ساختاری(دسترسی پذیری، سامانه آموزش مجازی، پشتیبانی بسترهای آموزشی و به کارگیری سخت افزار مناسب) است. با توجه به یافته های پژوهش می توان نتیجه گرفت در زمینه آموزش مجازی مبتنی بر مدیریت دانش توجه به زمینه های دانش در سازمان، رویکرد مدیریت سازمانی، شاخص های ارتباطی و تعاملات سازمانی، راهبردهای آموزش سازمانی و ساختار و زمینه های آموزش نقش مهمی ایفا می کند. این مهم نشان دهنده نقش دو بعد اصلی فردی و سازمانی در آموزش های سازمانی است.