بررسی اثربخشی آموزش یادگیری معکوس بر امید به تحصیل و سرزندگی تحصیلی دانش آموزان پسر دوره متوسطه اول در درس علوم تجربی

هدف از اجرای این پژوهش بررسی اثربخشی آموزش یادگیری معکوس بر امید به تحصیل و سرزندگی تحصیلی دانش آموزان پسر دوره متوسطه اول (پایه هفتم) در درس علوم تجربی شهر بیرجند بود. روش پژوهش، نیمه آزمایشی با پیش آزمون - پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش عبارت بود از تمامی دانش آموزان پسر دوره متوسطه اول (پایه هفتم) شهر بیرجند در سال تحصیلی 1402-1401. از میان جامعه آماری تعداد 34 دانش آموز پایه هفتم به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب، و همگی به روش تصادفی در قالب دو گروه آزمایش (17 نفر) و گواه (17 نفر) جایی داده شدند. به گروه آزمایش، آموزش یادگیری معکوس طی 9 جلسه 60 دقیقه ای به شکل گروهی آموزش داده شد. به منظور جمع آوری داده های پژوهش از پرسشنامه درگیری تحصیلی زرنگ (1391) و سرزندگی تحصیلی حسین چاری و دهقانی زاده (1391) استفاده شد. به منظور تحلیل داده ها از تحلیل کوواریانس تک متغیره و چند متغیره استفاده شد. نتایج نشان داد که آموزش یادگیری معکوس بر امید به تحصیل و سرزندگی تحصیلی دانش آموزان در درس علوم تجربی موثر است (p<0/01)، به عبارت دیگر میانگین امید به تحصیل و سرزندگی تحصیلی گروه آزمایش در پس آزمون بهبود معناداری داشته است. بر مبنای نتایج این پژوهش پیشنهاد می شود که دبیران درس علوم تجربی در کنار آموزش سنتی، از آموزش یادگیری معکوس جهت تقویت و بهبود متغیرهای تحصیلی چون: امید به تحصیل و سرزندگی تحصیلی دانش آموزان استفاده نمایند.