بررسی واژه ی حکمت در قرآن و جایگاه آن دربیان عقاید (توحید، معاد، نبوت)

یکی از تفاوت های انسان با سایر حیوانات در نیروی تعقل است.خداوند متعال انسان را از نیروی عقل بهره مند ساخته است تا بتواند با اختیار خویش مسیر خود را انتخاب نماید و بر اساس انتخاب خویش مسیر خود را انتخاب نماید و براساس اتخاب خویش مستحق رحمت و یا عذاب گردد.بنابراین نقش عقل در سعادت ویا شقاوت انسان کاملا روشن است.قرآن نیز در آیات بسیاری انسان را به بهره گیری از عقل و تدبر ترغیب و تشویق نموده است«افلا یتدبرون القرآن ام علی قلوب اقفالها»نساء/24. پرواضح است که عقل در مکتب قرآن از جایگاه ویژه ای برخوردار است بر این اساس سعی کرده است تا با بیداری قوه تعقل ،انسان را بسوی سعادت رهنمون سازد.خداوند متعال در قرآن با صراحت تمام به پیامبرش دستور می دهد تا مردم را با سه شیوه ای اساسی حکمت ،موعظه و جدل به سوی اسلام دعوت نماید«و ادع الی سبیل ربک بالحکمه و الموعظه الحسنه و جادلهم بالتی هی احسن» نحل/165. همانطور که ملاحظه می فرمایید یکی از روش های دعوت و هدایت مردم حکمت معرفی شده است که بطور مستقیم با عقل مردم سروکار دارد، البته دیگر روش های دعوت (موعظه و مجادله) نیز به نحوی با عقل انسان مماس است ولی حکمت تها از طریق تعقل فهم می شود. آنچه در این مقاله مدنظر است، بررسی واژه ی حکمت در قرآن و تفاسیر و بررسی جایگاه آن در بیان عقاید(توحید، معاد و نبوت) است.