تاثیر روش های مختلف جایگزینی محلول غذایی بر خصوصیات رشدی، فیزیولوژیکی و غلظت عناصر کم مصرف سه رقم ریحان در سیستم NFT

غلظت عناصر در محلول غذایی مورداستفاده در کشت های بدون خاک، به خصوص در سیستم های بسته، یکی از مهم ترین عوامل برای تولید موفق سبزی ها است. این آزمایش به صورت فاکتوریل و در قالب طرح پایه کاملا تصادفی در 4 تکرار در گلخانه ی دانشکده کشاورزی دانشگاه ولی عصر(عج) رفسنجان انجام شد. فاکتورهای آزمایش شامل 3 واریته ریحان (سبز، بنفش و برگ کاهویی) و سه روش جایگزینی محلول غذایی (جایگزینی کامل، جایگزینی بر اساس هدایت الکتریکی (EC)، جایگزینی بر اساس نیاز گیاه) بود. نتایج نشان داد که خصوصیات رشدی واریته های ریحان تحت تاثیر جایگزینی بر اساس نیاز غذایی گیاه بیش ترین مقادیر را دارا بودند؛ ولی در روش های جایگزینی کامل محلول غذایی و تغذیه بر اساس هدایت الکتریکی به علت تجمع عناصر غذایی و شور شدن محلول غذایی سبب کاهش خصوصیات رشدی، کاهش جذب و انتقال عناصر غذایی توسط ریشه و در نهایت خسارت به رنگیزه های فتوسنتزی شد. تعویض محلول غذایی بعد از مدت مشخص می تواند خسارات جبران ناپذیری بر گیاهان برگی همچون ریحان بزند ولی با استفاده از روش های جدید همچون تعویض محلول غذایی براساس نیاز غذایی گیاه و حتی با پایش دقیق هدایت الکتریکی محلول غذایی در طول دوره رشد می توان از خسارات به گیاهان جلوگیری کرد. با توجه به نتایج این بررسی روش جایگزینی محلول غذایی بر اساس نیاز غذایی گیاه برای پرورش ریحان در سیستم های بسته توصیه می شود. زیرا از این طریق می توان علاوه بر بهینه سازی محلول غذایی برای گیاهان موردنظر، در مصرف آب و عناصر غذایی نیز صرفه جویی کرد و از خسارت محیط زیست ناشی از دور ریز محلول غذایی با غلظت بالای املاح موجود در آن خودداری گردد.